arı

See also: ari, Ari, ARI, ári, arí, Ári, arī, Arı, -ari, and àrì

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		ары
Abjad		آری

Etymology

From Proto-Turkic *ārï (“bee”).

Noun

arı (definite accusative arını, plural arılar)

1. bee

Declension

Declension of arı

	singular	plural
nominative	arı	arılar
definite accusative	arını	arıları
dative	arıya	arılara
locative	arıda	arılarda
ablative	arıdan	arılardan
definite genitive	arının	arıların

Possessive forms of arı

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	arım	arılarım
sənin (“your”)	arın	arıların
onun (“his/her/its”)	arısı	arıları
bizim (“our”)	arımız	arılarımız
sizin (“your”)	arınız	arılarınız
onların (“their”)	arısı or arıları	arıları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	arımı	arılarımı
sənin (“your”)	arını	arılarını
onun (“his/her/its”)	arısını	arılarını
bizim (“our”)	arımızı	arılarımızı
sizin (“your”)	arınızı	arılarınızı
onların (“their”)	arısını or arılarını	arılarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	arıma	arılarıma
sənin (“your”)	arına	arılarına
onun (“his/her/its”)	arısına	arılarına
bizim (“our”)	arımıza	arılarımıza
sizin (“your”)	arınıza	arılarınıza
onların (“their”)	arısına or arılarına	arılarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	arımda	arılarımda
sənin (“your”)	arında	arılarında
onun (“his/her/its”)	arısında	arılarında
bizim (“our”)	arımızda	arılarımızda
sizin (“your”)	arınızda	arılarınızda
onların (“their”)	arısında or arılarında	arılarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	arımdan	arılarımdan
sənin (“your”)	arından	arılarından
onun (“his/her/its”)	arısından	arılarından
bizim (“our”)	arımızdan	arılarımızdan
sizin (“your”)	arınızdan	arılarınızdan
onların (“their”)	arısından or arılarından	arılarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	arımın	arılarımın
sənin (“your”)	arının	arılarının
onun (“his/her/its”)	arısının	arılarının
bizim (“our”)	arımızın	arılarımızın
sizin (“your”)	arınızın	arılarınızın
onların (“their”)	arısının or arılarının	arılarının

---

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑ.ɾɯ/

• Audio

  (file)

Etymology 1

From (deprecated template usage) [etyl] Proto-Turkic *ārɨ (“wasp, bee”). Related to ayı and бөрі. Cognate with Old Turkic [Term?] (“bee”).

Noun

arı (definite accusative arıyı, plural arılar)

1. bee

Derived terms

• arıcı
• arıcılık
• arılık

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “arı”, in Nişanyan Sözlük.
• Sergei Starostin, Vladimir Dybo, Oleg Mudrak (2003), Etymological Dictionary of the Altaic Languages, Leiden: Brill Academic Publishers (Etymology: *ārɨ).

Etymology 2

From (deprecated template usage) [etyl] Proto-Turkic *aru, *ạrɨ- (“clean, pure, to be clean; to clean, purify”). Related to er and -er. Cognate with Azerbaijani arı, Bashkir арыу (arıw), Karakalpak aruw, Karachay-Balkar аруў, Kazakh ару (aru), Kyrgyz аруу (aruu), Southern Altai ару (aru), Uzbek ori', Tuvan арыг (arıg).

Adjective

arı

1. clean
2. pure

Derived terms

• arınmak
• arındırmak
• arıtmak
• arıtılmak
• arıtım
• arıtma

References

• Joseph Greenberg, (2002) Indo-European and its closest relatives. 2nd Lexicon. Stanford University Press. p.23.
• Sergei Starostin, Vladimir Dybo, Oleg Mudrak (2003), Etymological Dictionary of the Altaic Languages, Leiden: Brill Academic Publishers (Etymology: *ạrɨ-, *àr-, *ùrùpà-)