assuefacio

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 04:48, 3 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Alternative forms

Etymology

From assuēscō +‎ faciō.

Pronunciation

Verb

assuēfaciō (present infinitive assuēfacere, perfect active assuēfēcī, supine assuēfactum); third conjugation iō-variant, irregular passive voice

  1. (with ablative) I accustom, habituate, inure to

Conjugation

   Conjugation of assuēfaciō (third conjugation -variant, irregular and partially suppletive in the passive)
indicative singular plural
first second third first second third
active present assuēfaciō assuēfacis assuēfacit assuēfacimus assuēfacitis assuēfaciunt
imperfect assuēfaciēbam assuēfaciēbās assuēfaciēbat assuēfaciēbāmus assuēfaciēbātis assuēfaciēbant
future assuēfaciam assuēfaciēs assuēfaciet assuēfaciēmus assuēfaciētis assuēfacient
perfect assuēfēcī assuēfēcistī assuēfēcit assuēfēcimus assuēfēcistis assuēfēcērunt,
assuēfēcēre
pluperfect assuēfēceram assuēfēcerās assuēfēcerat assuēfēcerāmus assuēfēcerātis assuēfēcerant
future perfect assuēfēcerō assuēfēceris assuēfēcerit assuēfēcerimus assuēfēceritis assuēfēcerint
passive present assuēfīō assuēfīs assuēfit assuēfīmus assuēfītis assuēfīunt
imperfect assuēfīēbam assuēfīēbās assuēfīēbat assuēfīēbāmus assuēfīēbātis assuēfīēbant
future assuēfīam assuēfīēs assuēfīet assuēfīēmus assuēfīētis assuēfīent
perfect assuēfactus + present active indicative of sum
pluperfect assuēfactus + imperfect active indicative of sum
future perfect assuēfactus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present assuēfaciam assuēfaciās assuēfaciat assuēfaciāmus assuēfaciātis assuēfaciant
imperfect assuēfacerem assuēfacerēs assuēfaceret assuēfacerēmus assuēfacerētis assuēfacerent
perfect assuēfēcerim assuēfēcerīs assuēfēcerit assuēfēcerīmus assuēfēcerītis assuēfēcerint
pluperfect assuēfēcissem assuēfēcissēs assuēfēcisset assuēfēcissēmus assuēfēcissētis assuēfēcissent
passive present assuēfīam assuēfīās assuēfīat assuēfīāmus assuēfīātis assuēfīant
imperfect assuēfierem assuēfierēs assuēfieret assuēfierēmus assuēfierētis assuēfierent
perfect assuēfactus + present active subjunctive of sum
pluperfect assuēfactus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present assuēface assuēfacite
future assuēfacitō assuēfacitō assuēfacitōte assuēfaciuntō
passive present assuēfī assuēfīte
future assuēfītō assuēfītō assuēfītōte assuēfīuntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives assuēfacere assuēfēcisse assuēfactūrum esse assuēfierī assuēfactum esse assuēfactum īrī
participles assuēfaciēns assuēfactūrus assuēfactus assuēfaciendus,
assuēfaciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
assuēfaciendī assuēfaciendō assuēfaciendum assuēfaciendō assuēfactum assuēfactū

Descendants

  • Italian: assuefare

See also

References

  • assuefacio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • assuefacio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.