beeldhouwen
Dutch
Pronunciation
Etymology 1
Backformation from beeldhouwer ("scuptor"); in turn from beeld + houwen.
Verb
beeldhouwen
- (transitive) to carve (sculptures, as an art form)
Inflection
| Conjugation of beeldhouwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beeldhouwen | |||
| past singular | beeldhouwde | |||
| past participle | gebeeldhouwd | |||
| infinitive | beeldhouwen | |||
| gerund | beeldhouwen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beeldhouw | beeldhouwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beeldhouwt, beeldhouw2 | beeldhouwde | ||
| 2nd person sing. (u) | beeldhouwt | beeldhouwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beeldhouwt | beeldhouwde | ||
| 3rd person singular | beeldhouwt | beeldhouwde | ||
| plural | beeldhouwen | beeldhouwden | ||
| subjunctive sing.1 | beeldhouwe | beeldhouwde | ||
| subjunctive plur.1 | beeldhouwen | beeldhouwden | ||
| imperative sing. | beeldhouw | |||
| imperative plur.1 | beeldhouwt | |||
| participles | beeldhouwend | gebeeldhouwd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Alternative forms
- beeldhouden (hypercorrection, rare)
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: beeldhou
Usage notes
The verb is a backformation from a noun "beeldhouwer" meaning "sculptor", which is why it follows a weak verb inflection pattern as opposed to class 7 strong verb pattern that the base verb, houwen (hieuw/gehouwen), belongs to.
Etymology 2
Gerund of the verb beeldhouwen.
Noun
beeldhouwen n (uncountable)
- (the art of) sculpture