beramen

Dutch

Etymology

From be- +‎ ramen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈraːmə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧ra‧men
• Rhymes: -aːmən

Verb

beramen

1. (transitive) to devise, to plot

   Zij hadden in het diepste geheim een aanslag beraamd.

   They had devised an attack in utmost secrecy.

2. (transitive) to calculate, to estimate, to plan expenditure

   De schuld wordt op 3 miljard beraamd.

   The debt is estimated to be three billion.

Inflection

Conjugation of beramen (weak)
infinitive	beramen
past singular	beraamde
past participle	geberaamd
infinitive	beramen
gerund	beramen n
	present tense	past tense
1st person singular	beraam	beraamde
2nd person sing. (jij)	beraamt	beraamde
2nd person sing. (u)	beraamt	beraamde
2nd person sing. (gij)	beraamt	beraamde
3rd person singular	beraamt	beraamde
plural	beramen	beraamden
subjunctive sing.1	berame	beraamde
subjunctive plur.1	beramen	beraamden
imperative sing.	beraam
imperative plur.1	beraamt
participles	beramend	geberaamd
1) Archaic.

Derived terms

• beraming