bevredigen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bevredigen. Replaced older bevreden, influenced by vredig. Equivalent to be- +‎ vredigen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvreːdəɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧vre‧di‧gen

Verb

bevredigen

1. (transitive) to satisfy, to satiate

Inflection

Conjugation of bevredigen (weak, prefixed)
infinitive	bevredigen
past singular	bevredigde
past participle	bevredigd
infinitive	bevredigen
gerund	bevredigen n
	present tense	past tense
1st person singular	bevredig	bevredigde
2nd person sing. (jij)	bevredigt	bevredigde
2nd person sing. (u)	bevredigt	bevredigde
2nd person sing. (gij)	bevredigt	bevredigde
3rd person singular	bevredigt	bevredigde
plural	bevredigen	bevredigden
subjunctive sing.1	bevredige	bevredigde
subjunctive plur.1	bevredigen	bevredigden
imperative sing.	bevredig
imperative plur.1	bevredigt
participles	bevredigend	bevredigd
1) Archaic.

Derived terms

• bevrediging