bezoldigen

Dutch

Etymology

From bezolden +‎ -igen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzɔldəɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧zol‧di‧gen

Verb

bezoldigen

1. (transitive) to pay salary to

   Ik bezoldig jou.

   I pay you salary.

Inflection

Conjugation of bezoldigen (weak, prefixed)
infinitive	bezoldigen
past singular	bezoldigde
past participle	bezoldigd
infinitive	bezoldigen
gerund	bezoldigen n
	present tense	past tense
1st person singular	bezoldig	bezoldigde
2nd person sing. (jij)	bezoldigt, bezoldig2	bezoldigde
2nd person sing. (u)	bezoldigt	bezoldigde
2nd person sing. (gij)	bezoldigt	bezoldigde
3rd person singular	bezoldigt	bezoldigde
plural	bezoldigen	bezoldigden
subjunctive sing.1	bezoldige	bezoldigde
subjunctive plur.1	bezoldigen	bezoldigden
imperative sing.	bezoldig
imperative plur.1	bezoldigt
participles	bezoldigend	bezoldigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bezoldiging