bezwendelen

Dutch

Etymology

From be- +‎ zwendelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzʋɛndələ(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧zwen‧de‧len

Verb

bezwendelen

1. (transitive) to defraud, to swindle

Inflection

Conjugation of bezwendelen (weak, prefixed)
infinitive	bezwendelen
past singular	bezwendelde
past participle	bezwendeld
infinitive	bezwendelen
gerund	bezwendelen n
	present tense	past tense
1st person singular	bezwendel	bezwendelde
2nd person sing. (jij)	bezwendelt, bezwendel2	bezwendelde
2nd person sing. (u)	bezwendelt	bezwendelde
2nd person sing. (gij)	bezwendelt	bezwendelde
3rd person singular	bezwendelt	bezwendelde
plural	bezwendelen	bezwendelden
subjunctive sing.1	bezwendele	bezwendelde
subjunctive plur.1	bezwendelen	bezwendelden
imperative sing.	bezwendel
imperative plur.1	bezwendelt
participles	bezwendelend	bezwendeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.