boeiend

Dutch

Etymology

From boeien.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbu.jənt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: boei‧end

Adjective

boeiend (comparative boeiender, superlative boeiendst)

1. captivating, interesting

   Hij vertelde een boeiend verhaal.

   He told an interesting story.

Inflection

Declension of boeiend
uninflected	boeiend
inflected	boeiende
comparative	boeiender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		boeiend	boeiender	het boeiendst het boeiendste
indefinite	m./f. sing.	boeiende	boeiendere	boeiendste
	n. sing.	boeiend	boeiender	boeiendste
	plural	boeiende	boeiendere	boeiendste
definite		boeiende	boeiendere	boeiendste
partitive		boeiends	boeienders	—

Synonyms

• fascinerend

Interjection

boeiend

1. (sarcastic) So what! Who cares!

   Hij zei dat mijn hondje in zijn tuin had geplast. Nou, boeiend!

   He said my dog had urinated in his garden. Seriously, who cares!

Alternative forms

• boeie (slang, nonstandard)
• boeien

Participle

boeiend

1. (deprecated template usage) present participle of boeien

Inflection

Declension of boeiend
uninflected	boeiend
inflected	boeiende
		positive
predicative/adverbial		boeiend boeiende
indefinite	m./f. sing.	boeiende
	n. sing.	boeiend
	plural	boeiende
definite		boeiende
partitive		boeiends

Anagrams

• boeiden