bronić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *borniti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: bro‧nić

Verb

bronić impf (perfective obronić)

1. (transitive) to defend [+genitive = someone or something]
2. (transitive) to guard [+genitive = someone or something]

   Synonyms: osłaniać, strzec

Conjugation

Conjugation of bronić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bronić
present tense	1st	bronię			bronimy
	2nd	bronisz			bronicie
	3rd	broni			bronią
	impersonal	broni się
past tense	1st	broniłem, -(e)m bronił	broniłam, -(e)m broniła	broniłom, -(e)m broniło	broniliśmy, -(e)śmy bronili	broniłyśmy, -(e)śmy broniły
	2nd	broniłeś, -(e)ś bronił	broniłaś, -(e)ś broniła	broniłoś, -(e)ś broniło	broniliście, -(e)ście bronili	broniłyście, -(e)ście broniły
	3rd	bronił	broniła	broniło	bronili	broniły
	impersonal	broniono
future tense	1st	będę bronił, będę bronić	będę broniła, będę bronić	będę broniło, będę bronić	będziemy bronili, będziemy bronić	będziemy broniły, będziemy bronić
	2nd	będziesz bronił, będziesz bronić	będziesz broniła, będziesz bronić	będziesz broniło, będziesz bronić	będziecie bronili, będziecie bronić	będziecie broniły, będziecie bronić
	3rd	będzie bronił, będzie bronić	będzie broniła, będzie bronić	będzie broniło, będzie bronić	będą bronili, będą bronić	będą broniły, będą bronić
	impersonal	będzie bronić się
conditional	1st	broniłbym, bym bronił	broniłabym, bym broniła	broniłobym, bym broniło	bronilibyśmy, byśmy bronili	broniłybyśmy, byśmy broniły
	2nd	broniłbyś, byś bronił	broniłabyś, byś broniła	broniłobyś, byś broniło	bronilibyście, byście bronili	broniłybyście, byście broniły
	3rd	broniłby, by bronił	broniłaby, by broniła	broniłoby, by broniło	broniliby, by bronili	broniłyby, by broniły
	impersonal	broniono by
imperative	1st	niech bronię			brońmy
	2nd	broń			brońcie
	3rd	niech broni			niech bronią
active adjectival participle		broniący	broniąca	broniące	broniący	broniące
passive adjectival participle		broniony	broniona	bronione	bronieni	bronione
contemporary adverbial participle		broniąc
verbal noun		bronienie

Derived terms

adjective

• bezbronny

 

adverb

• bezbronnie

 

noun

• bezbronność

 

verbs

• obronić pf, obraniać impf
• rozbronić pf, rozbraniać impf
• ubronić pf
• współbronić impf
• wybronić pf, wybraniać impf
• wzbronić pf, wzbraniać impf
• zabronić pf, zabraniać impf
• zbronić pf, zbraniać impf

 

Related terms

adjective

• obronny

 

noun

• obrona
• obrońca

 

Further reading

• bronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bronić in Polish dictionaries at PWN