cantil

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English[edit]

Etymology[edit]

From Tzeltal kantiil (yellow lips).

Noun[edit]

cantil (plural cantils)

  1. Any of various snakes of the species Agkistrodon bilineatus.

Anagrams[edit]

Galician[edit]

Cantís, O Vicedo, Galicia
Cantil

Etymology[edit]

15th century. From canto (rim, border) +‎ -il.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

cantil m (plural cantís)

  1. cliff
  2. shelf (underwater)
  3. a rebate plane

Derived terms[edit]

References[edit]

  • cantil” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • cantil” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • cantil” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • cantil” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Portuguese[edit]

Etymology[edit]

From canto (corner).

Pronunciation[edit]

 

  • Rhymes: (Portugal) -il, (Brazil) -iw
  • Hyphenation: can‧til

Noun[edit]

cantil m (plural cantis)

  1. canteen (water bottle)

Spanish[edit]

Etymology[edit]

From canto.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kanˈtil/ [kãn̪ˈt̪il]
  • Rhymes: -il
  • Syllabification: can‧til

Noun[edit]

cantil m (plural cantiles)

  1. cliff
  2. shelf (underwater)

Derived terms[edit]

Further reading[edit]