condecerno

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- (with, together) +‎ dēcernō (decide, settle; contend; judge).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

condēcernō (present infinitive condēcernere, perfect active condēcrēvī, supine condēcrētum); third conjugation

  1. to decide, settle or determine together

Conjugation[edit]

   Conjugation of condēcernō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present condēcernō condēcernis condēcernit condēcernimus condēcernitis condēcernunt
imperfect condēcernēbam condēcernēbās condēcernēbat condēcernēbāmus condēcernēbātis condēcernēbant
future condēcernam condēcernēs condēcernet condēcernēmus condēcernētis condēcernent
perfect condēcrēvī condēcrēvistī condēcrēvit condēcrēvimus condēcrēvistis condēcrēvērunt,
condēcrēvēre
pluperfect condēcrēveram condēcrēverās condēcrēverat condēcrēverāmus condēcrēverātis condēcrēverant
future perfect condēcrēverō condēcrēveris condēcrēverit condēcrēverimus condēcrēveritis condēcrēverint
passive present condēcernor condēcerneris,
condēcernere
condēcernitur condēcernimur condēcerniminī condēcernuntur
imperfect condēcernēbar condēcernēbāris,
condēcernēbāre
condēcernēbātur condēcernēbāmur condēcernēbāminī condēcernēbantur
future condēcernar condēcernēris,
condēcernēre
condēcernētur condēcernēmur condēcernēminī condēcernentur
perfect condēcrētus + present active indicative of sum
pluperfect condēcrētus + imperfect active indicative of sum
future perfect condēcrētus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present condēcernam condēcernās condēcernat condēcernāmus condēcernātis condēcernant
imperfect condēcernerem condēcernerēs condēcerneret condēcernerēmus condēcernerētis condēcernerent
perfect condēcrēverim condēcrēverīs condēcrēverit condēcrēverīmus condēcrēverītis condēcrēverint
pluperfect condēcrēvissem condēcrēvissēs condēcrēvisset condēcrēvissēmus condēcrēvissētis condēcrēvissent
passive present condēcernar condēcernāris,
condēcernāre
condēcernātur condēcernāmur condēcernāminī condēcernantur
imperfect condēcernerer condēcernerēris,
condēcernerēre
condēcernerētur condēcernerēmur condēcernerēminī condēcernerentur
perfect condēcrētus + present active subjunctive of sum
pluperfect condēcrētus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present condēcerne condēcernite
future condēcernitō condēcernitō condēcernitōte condēcernuntō
passive present condēcernere condēcerniminī
future condēcernitor condēcernitor condēcernuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives condēcernere condēcrēvisse condēcrētūrum esse condēcernī condēcrētum esse condēcrētum īrī
participles condēcernēns condēcrētūrus condēcrētus condēcernendus,
condēcernundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
condēcernendī condēcernendō condēcernendum condēcernendō condēcrētum condēcrētū

References[edit]

  • condecerno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • condecerno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette