decortico

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: decorticò

Italian[edit]

Verb[edit]

decortico

  1. first-person singular present indicative of decorticare

Latin[edit]

Etymology[edit]

From dē- +‎ cortex +‎ .

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dēcorticō (present infinitive dēcorticāre, perfect active dēcorticāvī, supine dēcorticātum); first conjugation

  1. to remove the bark or peel; to decorticate

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēcorticō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēcorticō dēcorticās dēcorticat dēcorticāmus dēcorticātis dēcorticant
imperfect dēcorticābam dēcorticābās dēcorticābat dēcorticābāmus dēcorticābātis dēcorticābant
future dēcorticābō dēcorticābis dēcorticābit dēcorticābimus dēcorticābitis dēcorticābunt
perfect dēcorticāvī dēcorticāvistī dēcorticāvit dēcorticāvimus dēcorticāvistis dēcorticāvērunt,
dēcorticāvēre
pluperfect dēcorticāveram dēcorticāverās dēcorticāverat dēcorticāverāmus dēcorticāverātis dēcorticāverant
future perfect dēcorticāverō dēcorticāveris dēcorticāverit dēcorticāverimus dēcorticāveritis dēcorticāverint
passive present dēcorticor dēcorticāris,
dēcorticāre
dēcorticātur dēcorticāmur dēcorticāminī dēcorticantur
imperfect dēcorticābar dēcorticābāris,
dēcorticābāre
dēcorticābātur dēcorticābāmur dēcorticābāminī dēcorticābantur
future dēcorticābor dēcorticāberis,
dēcorticābere
dēcorticābitur dēcorticābimur dēcorticābiminī dēcorticābuntur
perfect dēcorticātus + present active indicative of sum
pluperfect dēcorticātus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēcorticātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēcorticem dēcorticēs dēcorticet dēcorticēmus dēcorticētis dēcorticent
imperfect dēcorticārem dēcorticārēs dēcorticāret dēcorticārēmus dēcorticārētis dēcorticārent
perfect dēcorticāverim dēcorticāverīs dēcorticāverit dēcorticāverīmus dēcorticāverītis dēcorticāverint
pluperfect dēcorticāvissem dēcorticāvissēs dēcorticāvisset dēcorticāvissēmus dēcorticāvissētis dēcorticāvissent
passive present dēcorticer dēcorticēris,
dēcorticēre
dēcorticētur dēcorticēmur dēcorticēminī dēcorticentur
imperfect dēcorticārer dēcorticārēris,
dēcorticārēre
dēcorticārētur dēcorticārēmur dēcorticārēminī dēcorticārentur
perfect dēcorticātus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēcorticātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēcorticā dēcorticāte
future dēcorticātō dēcorticātō dēcorticātōte dēcorticantō
passive present dēcorticāre dēcorticāminī
future dēcorticātor dēcorticātor dēcorticantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēcorticāre dēcorticāvisse dēcorticātūrum esse dēcorticārī dēcorticātum esse dēcorticātum īrī
participles dēcorticāns dēcorticātūrus dēcorticātus dēcorticandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēcorticandī dēcorticandō dēcorticandum dēcorticandō dēcorticātum dēcorticātū

Descendants[edit]

References[edit]

  • decortico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • decortico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Spanish[edit]

Verb[edit]

decortico

  1. first-person singular present indicative of decorticar