dowlec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ wlec.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

dowlec pf (imperfective dowlekać)

  1. (transitive, colloquial) to get somewhere with something by dragging it
  2. (reflexive with się, colloquial) to get somewhere slowly, with difficulty

Conjugation

[edit]
Conjugation of dowlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dowlec
future tense 1st dowlokę dowleczemy
2nd dowleczesz dowleczecie
3rd dowlecze dowloką
impersonal dowlecze się
past tense 1st dowlokłem,
-(e)m dowlókł
dowlokłam,
-(e)m dowlokła
dowlokłom,
-(e)m dowlokło
dowlekliśmy,
-(e)śmy dowlekli
dowlokłyśmy,
-(e)śmy dowlokły
2nd dowlokłeś,
-(e)ś dowlókł
dowlokłaś,
-(e)ś dowlokła
dowlokłoś,
-(e)ś dowlokło
dowlekliście,
-(e)ście dowlekli
dowlokłyście,
-(e)ście dowlokły
3rd dowlókł dowlokła dowlokło dowlekli dowlokły
impersonal dowleczono
conditional 1st dowlókłbym,
bym dowlókł
dowlokłabym,
bym dowlokła
dowlokłobym,
bym dowlokło
dowleklibyśmy,
byśmy dowlekli
dowlokłybyśmy,
byśmy dowlokły
2nd dowlókłbyś,
byś dowlókł
dowlokłabyś,
byś dowlokła
dowlokłobyś,
byś dowlokło
dowleklibyście,
byście dowlekli
dowlokłybyście,
byście dowlokły
3rd dowlókłby,
by dowlókł
dowlokłaby,
by dowlokła
dowlokłoby,
by dowlokło
dowlekliby,
by dowlekli
dowlokłyby,
by dowlokły
impersonal dowleczono by
imperative 1st niech dowlokę dowleczmy
2nd dowlecz dowleczcie
3rd niech dowlecze niech dowloką
passive adjectival participle dowleczony dowleczona dowleczone dowleczeni dowleczone
anterior adverbial participle dowlókłszy
verbal noun dowleczenie

or

Conjugation of dowlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dowlec
future tense 1st dowlekę dowleczemy
2nd dowleczesz dowleczecie
3rd dowlecze dowleką
impersonal dowlecze się
past tense 1st dowlekłem,
-(e)m dowlekł
dowlekłam,
-(e)m dowlekła
dowlekłom,
-(e)m dowlekło
dowlekliśmy,
-(e)śmy dowlekli
dowlekłyśmy,
-(e)śmy dowlekły
2nd dowlekłeś,
-(e)ś dowlekł
dowlekłaś,
-(e)ś dowlekła
dowlekłoś,
-(e)ś dowlekło
dowlekliście,
-(e)ście dowlekli
dowlekłyście,
-(e)ście dowlekły
3rd dowlekł dowlekła dowlekło dowlekli dowlekły
impersonal dowleczono
conditional 1st dowlekłbym,
bym dowlekł
dowlekłabym,
bym dowlekła
dowlekłobym,
bym dowlekło
dowleklibyśmy,
byśmy dowlekli
dowlekłybyśmy,
byśmy dowlekły
2nd dowlekłbyś,
byś dowlekł
dowlekłabyś,
byś dowlekła
dowlekłobyś,
byś dowlekło
dowleklibyście,
byście dowlekli
dowlekłybyście,
byście dowlekły
3rd dowlekłby,
by dowlekł
dowlekłaby,
by dowlekła
dowlekłoby,
by dowlekło
dowlekliby,
by dowlekli
dowlekłyby,
by dowlekły
impersonal dowleczono by
imperative 1st niech dowlekę dowleczmy
2nd dowlecz dowleczcie
3rd niech dowlecze niech dowleką
passive adjectival participle dowleczony dowleczona dowleczone dowleczeni dowleczone
anterior adverbial participle dowlekłszy
verbal noun dowleczenie

Further reading

[edit]
  • dowlec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dowlec in Polish dictionaries at PWN