dowodzić

Polish[edit]

From do- +‎ wodzić.

dowodzić impf (perfective dowieść)

dowodzić impf

Conjugation of dowodzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dowodzić
present tense	1^st	dowodzę			dowodzimy
	2^nd	dowodzisz			dowodzicie
	3^rd	dowodzi			dowodzą
	impersonal	dowodzi się
past tense	1^st	dowodziłem	dowodziłam		dowodziliśmy	dowodziłyśmy
	2^nd	dowodziłeś	dowodziłaś		dowodziliście	dowodziłyście
	3^rd	dowodził	dowodziła	dowodziło	dowodzili	dowodziły
	impersonal	dowodzono
future tense	1^st	będę dowodził, będę dowodzić	będę dowodziła, będę dowodzić		będziemy dowodzili, będziemy dowodzić	będziemy dowodziły, będziemy dowodzić
	2^nd	będziesz dowodził, będziesz dowodzić	będziesz dowodziła, będziesz dowodzić		będziecie dowodzili, będziecie dowodzić	będziecie dowodziły, będziecie dowodzić
	3^rd	będzie dowodził, będzie dowodzić	będzie dowodziła, będzie dowodzić	będzie dowodziło, będzie dowodzić	będą dowodzili, będą dowodzić	będą dowodziły, będą dowodzić
	impersonal	będzie dowodzić się
conditional	1^st	dowodziłbym	dowodziłabym		dowodzilibyśmy	dowodziłybyśmy
	2^nd	dowodziłbyś	dowodziłabyś		dowodzilibyście	dowodziłybyście
	3^rd	dowodziłby	dowodziłaby	dowodziłoby	dowodziliby	dowodziłyby
	impersonal	dowodzono by
imperative	1^st	niech dowodzę			dowódźmy
	2^nd	dowódź			dowódźcie
	3^rd	niech dowodzi			niech dowodzą
active adjectival participle		dowodzący	dowodząca	dowodzące	dowodzący	dowodzące
passive adjectival participle		dowodzony	dowodzona	dowodzone	dowodzeni	dowodzone
contemporary adverbial participle		dowodząc
verbal noun		dowodzenie

adjective

nouns