dzielić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *děliti (“to divide”), from Proto-Balto-Slavic *doyl-, from Proto-Indo-European *dʰayl-, *dʰoyl-. Cognates include Old English dǣlan (English deal) and Lithuanian dailyti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑɛ.lʲit͡ɕ/

• audio

  (file)

Verb

dzielić impf

1. to split (divide along a more or less straight line)
2. (mathematics) to divide

Conjugation

Conjugation of dzielić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		dzielić
present tense	1st	dzielę			dzielimy
	2nd	dzielisz			dzielicie
	3rd	dzieli			dzielą
past tense	1st	dzieliłem	dzieliłam		dzieliliśmy	dzieliłyśmy
	2nd	dzieliłeś	dzieliłaś		dzieliliście	dzieliłyście
	3rd	dzielił	dzieliła	dzieliło	dzielili	dzieliły
future tense	1st	będę dzielił1	będę dzieliła1		będziemy dzielili1	będziemy dzieliły1
	2nd	będziesz dzielił1	będziesz dzieliła1		będziecie dzielili1	będziecie dzieliły1
	3rd	będzie dzielił1	będzie dzieliła1	będzie dzieliło1	będą dzielili1	będą dzieliły1
conditional	1st	dzieliłbym	dzieliłabym		dzielilibyśmy	dzieliłybyśmy
	2nd	dzieliłbyś	dzieliłabyś		dzielilibyście	dzieliłybyście
	3rd	dzieliłby	dzieliłaby	dzieliłoby	dzieliliby	dzieliłyby
imperative	1st	—			dzielmy
	2nd	dziel			dzielcie
	3rd	niech dzieli			niech dzielą
active adjectival participle		dzielący	dzieląca	dzielące	dzielący	dzielące
passive adjectival participle		dzielony	dzielona	dzielone	dzieleni	dzielone
contemporary adverbial participle		dzieląc
impersonal past		dzielono
verbal noun		dzielenie
1 or: będę dzielić, będziesz dzielić etc.

Derived terms

Derived terms

• dzielenie, podział
• obdzielić
• oddzielić
• podzielić
• przedzielić

• przydzielić
• rozdzielić
• współdzielić
• wydzielić

Further reading

• dzielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dzielić in Polish dictionaries at PWN