emelkedő
Hungarian
Etymology
Pronunciation
Verb
emelkedő
- (deprecated template usage) present participle of emelkedik
Adjective
emelkedő (comparative emelkedőbb, superlative legemelkedőbb)
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | emelkedő | emelkedők |
accusative | emelkedőt | emelkedőket |
dative | emelkedőnek | emelkedőknek |
instrumental | emelkedővel | emelkedőkkel |
causal-final | emelkedőért | emelkedőkért |
translative | emelkedővé | emelkedőkké |
terminative | emelkedőig | emelkedőkig |
essive-formal | emelkedőként | emelkedőkként |
essive-modal | — | — |
inessive | emelkedőben | emelkedőkben |
superessive | emelkedőn | emelkedőkön |
adessive | emelkedőnél | emelkedőknél |
illative | emelkedőbe | emelkedőkbe |
sublative | emelkedőre | emelkedőkre |
allative | emelkedőhöz | emelkedőkhöz |
elative | emelkedőből | emelkedőkből |
delative | emelkedőről | emelkedőkről |
ablative | emelkedőtől | emelkedőktől |
non-attributive possessive - singular |
emelkedőé | emelkedőké |
non-attributive possessive - plural |
emelkedőéi | emelkedőkéi |
Inflection (stem in -e-, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | emelkedő | emelkedőek |
accusative | emelkedőt | emelkedőeket |
dative | emelkedőnek | emelkedőeknek |
instrumental | emelkedővel | emelkedőekkel |
causal-final | emelkedőért | emelkedőekért |
translative | emelkedővé | emelkedőekké |
terminative | emelkedőig | emelkedőekig |
essive-formal | emelkedőként | emelkedőekként |
essive-modal | — | — |
inessive | emelkedőben | emelkedőekben |
superessive | emelkedőn | emelkedőeken |
adessive | emelkedőnél | emelkedőeknél |
illative | emelkedőbe | emelkedőekbe |
sublative | emelkedőre | emelkedőekre |
allative | emelkedőhöz | emelkedőekhez |
elative | emelkedőből | emelkedőekből |
delative | emelkedőről | emelkedőekről |
ablative | emelkedőtől | emelkedőektől |
non-attributive possessive - singular |
emelkedőé | emelkedőeké |
non-attributive possessive - plural |
emelkedőéi | emelkedőekéi |
Noun
emelkedő (plural emelkedők)
- slope (area of ground that tends evenly upward or downward)
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | emelkedő | emelkedők |
accusative | emelkedőt | emelkedőket |
dative | emelkedőnek | emelkedőknek |
instrumental | emelkedővel | emelkedőkkel |
causal-final | emelkedőért | emelkedőkért |
translative | emelkedővé | emelkedőkké |
terminative | emelkedőig | emelkedőkig |
essive-formal | emelkedőként | emelkedőkként |
essive-modal | — | — |
inessive | emelkedőben | emelkedőkben |
superessive | emelkedőn | emelkedőkön |
adessive | emelkedőnél | emelkedőknél |
illative | emelkedőbe | emelkedőkbe |
sublative | emelkedőre | emelkedőkre |
allative | emelkedőhöz | emelkedőkhöz |
elative | emelkedőből | emelkedőkből |
delative | emelkedőről | emelkedőkről |
ablative | emelkedőtől | emelkedőktől |
non-attributive possessive - singular |
emelkedőé | emelkedőké |
non-attributive possessive - plural |
emelkedőéi | emelkedőkéi |
Possessive forms of emelkedő | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | emelkedőm | emelkedőim |
2nd person sing. | emelkedőd | emelkedőid |
3rd person sing. | emelkedője | emelkedői |
1st person plural | emelkedőnk | emelkedőink |
2nd person plural | emelkedőtök | emelkedőitek |
3rd person plural | emelkedőjük | emelkedőik |