erratisch

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

German[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɛˈʁaːtɪʃ/
  • (file)

Adjective[edit]

erratisch (strong nominative masculine singular erratischer, comparative erratischer, superlative am erratischsten)

  1. erratic

Declension[edit]

Further reading[edit]

  • erratisch” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • erratisch” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon