fruito

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 18:55, 29 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Aragonese

Etymology

From Latin fructus.

Noun

fruito m

  1. fruit

Italian

Verb

Lua error in Module:it-headword at line 114: Parameter 1 is not used by this template.

  1. past participle of fruire

Latin

Etymology

From fruor (enjoy) +‎ -itō.

Verb

fruitō (present infinitive fruitāre, perfect active fruitāvī, supine fruitātum); first conjugation

  1. (Medieval Latin) to enjoy.
    • 1678, du Cange, Glossarium mediæ et infimæ latinitatis, page 619a:
      Donamus... omnem proprietatem nostram... cum omnibus, quæ ibi merito fruitare debemus, ad monasterium S. Galli, etc.

Conjugation

   Conjugation of fruitō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present fruitō fruitās fruitat fruitāmus fruitātis fruitant
imperfect fruitābam fruitābās fruitābat fruitābāmus fruitābātis fruitābant
future fruitābō fruitābis fruitābit fruitābimus fruitābitis fruitābunt
perfect fruitāvī fruitāvistī fruitāvit fruitāvimus fruitāvistis fruitāvērunt,
fruitāvēre
pluperfect fruitāveram fruitāverās fruitāverat fruitāverāmus fruitāverātis fruitāverant
future perfect fruitāverō fruitāveris fruitāverit fruitāverimus fruitāveritis fruitāverint
passive present fruitor fruitāris,
fruitāre
fruitātur fruitāmur fruitāminī fruitantur
imperfect fruitābar fruitābāris,
fruitābāre
fruitābātur fruitābāmur fruitābāminī fruitābantur
future fruitābor fruitāberis,
fruitābere
fruitābitur fruitābimur fruitābiminī fruitābuntur
perfect fruitātus + present active indicative of sum
pluperfect fruitātus + imperfect active indicative of sum
future perfect fruitātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present fruitem fruitēs fruitet fruitēmus fruitētis fruitent
imperfect fruitārem fruitārēs fruitāret fruitārēmus fruitārētis fruitārent
perfect fruitāverim fruitāverīs fruitāverit fruitāverīmus fruitāverītis fruitāverint
pluperfect fruitāvissem fruitāvissēs fruitāvisset fruitāvissēmus fruitāvissētis fruitāvissent
passive present fruiter fruitēris,
fruitēre
fruitētur fruitēmur fruitēminī fruitentur
imperfect fruitārer fruitārēris,
fruitārēre
fruitārētur fruitārēmur fruitārēminī fruitārentur
perfect fruitātus + present active subjunctive of sum
pluperfect fruitātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present fruitā fruitāte
future fruitātō fruitātō fruitātōte fruitantō
passive present fruitāre fruitāminī
future fruitātor fruitātor fruitantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives fruitāre fruitāvisse fruitātūrum esse fruitārī fruitātum esse fruitātum īrī
participles fruitāns fruitātūrus fruitātus fruitandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
fruitandī fruitandō fruitandum fruitandō fruitātum fruitātū

Participle

(deprecated template usage) fruitō

  1. dative masculine singular of fruitus
  2. dative neuter singular of fruitus
  3. ablative masculine singular of fruitus
  4. ablative neuter singular of fruitus


References