illat

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 00:55, 14 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Finnish

Noun

illat

  1. (deprecated template usage) nominative plural of ilta

Anagrams


Hungarian

Etymology

From the obsolete illik (disappear).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈilːɒt]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: il‧lat

Noun

illat (plural illatok)

  1. fragrance

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative illat illatok
accusative illatot illatokat
dative illatnak illatoknak
instrumental illattal illatokkal
causal-final illatért illatokért
translative illattá illatokká
terminative illatig illatokig
essive-formal illatként illatokként
essive-modal
inessive illatban illatokban
superessive illaton illatokon
adessive illatnál illatoknál
illative illatba illatokba
sublative illatra illatokra
allative illathoz illatokhoz
elative illatból illatokból
delative illatról illatokról
ablative illattól illatoktól
non-attributive
possessive - singular
illaté illatoké
non-attributive
possessive - plural
illatéi illatokéi
Possessive forms of illat
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. illatom illataim
2nd person sing. illatod illataid
3rd person sing. illata illatai
1st person plural illatunk illataink
2nd person plural illatotok illataitok
3rd person plural illatuk illataik

Derived terms

(Compound words):