innerlijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch innerlijc. Equivalent to inner +‎ -lijk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɪ.nər.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: in‧ner‧lijk

Adjective

[edit]

innerlijk (comparative innerlijker, superlative innerlijkst)

  1. internal, interior, especially in relation to one's mental processes
    Synonym: inwendig

Declension

[edit]
Declension of innerlijk
uninflected innerlijk
inflected innerlijke
comparative innerlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial innerlijk innerlijker het innerlijkst
het innerlijkste
indefinite m./f. sing. innerlijke innerlijkere innerlijkste
n. sing. innerlijk innerlijker innerlijkste
plural innerlijke innerlijkere innerlijkste
definite innerlijke innerlijkere innerlijkste
partitive innerlijks innerlijkers

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: innerlik

Noun

[edit]

innerlijk n (plural innerlijken)

  1. personality, character, as opposed to appearance