inschrijven
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From in (“in”) + schrijven (“to write”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]inschrijven
- to register
Conjugation
[edit]| Conjugation of inschrijven (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inschrijven | |||
| past singular | schreef in | |||
| past participle | ingeschreven | |||
| infinitive | inschrijven | |||
| gerund | inschrijven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | schrijf in | schreef in | inschrijf | inschreef |
| 2nd person sing. (jij) | schrijft in, schrijf in2 | schreef in | inschrijft | inschreef |
| 2nd person sing. (u) | schrijft in | schreef in | inschrijft | inschreef |
| 2nd person sing. (gij) | schrijft in | schreeft in | inschrijft | inschreeft |
| 3rd person singular | schrijft in | schreef in | inschrijft | inschreef |
| plural | schrijven in | schreven in | inschrijven | inschreven |
| subjunctive sing.1 | schrijve in | schreve in | inschrijve | inschreve |
| subjunctive plur.1 | schrijven in | schreven in | inschrijven | inschreven |
| imperative sing. | schrijf in | |||
| imperative plur.1 | schrijft in | |||
| participles | inschrijvend | ingeschreven | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||