instinken
Dutch
Etymology
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
instinken
Inflection
Conjugation of instinken (strong class 3, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | instinken | |||
past singular | stonk in | |||
past participle | ingestonken | |||
infinitive | instinken | |||
gerund | instinken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stink in | stonk in | instink | instonk |
2nd person sing. (jij) | stinkt in, stink in2 | stonk in | instinkt | instonk |
2nd person sing. (u) | stinkt in | stonk in | instinkt | instonk |
2nd person sing. (gij) | stinkt in | stonkt in | instinkt | instonkt |
3rd person singular | stinkt in | stonk in | instinkt | instonk |
plural | stinken in | stonken in | instinken | instonken |
subjunctive sing.1 | stinke in | stonke in | instinke | instonke |
subjunctive plur.1 | stinken in | stonken in | instinken | instonken |
imperative sing. | stink in | |||
imperative plur.1 | stinkt in | |||
participles | instinkend | ingestonken | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |