itmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایتمك (itmek), from Proto-Turkic *it- (“to push, hit”). Compare to Southern Altai ийдер (iyder, “to push”).

Pronunciation

• IPA^(key): [itmec]
• Hyphenation: it‧mek

Verb

itmek (third-person singular simple present iter)

1. to push

   Antonym: çekmek

Conjugation

Conjugation of itmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			itmek
impersonal participle	imperfective		iten
	perfective		itmiş
	prospective		itecek
personal participle	non-prospective		ittiğim	ittiğin	ittiği	ittiğimiz	ittiğiniz	ittikleri
	prospective		iteceğim	iteceğin	iteceği	iteceğimiz	iteceğiniz	itecekleri
verbal noun			itme
way of doing			itiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	iterim	itersin	iter	iteriz	itersiniz	iterler
		imperfective	itiyorum	itiyorsun	itiyor	itiyoruz	itiyorsunuz	itiyorlar
	past	perfective	ittim	ittin	itti	ittik	ittiniz	ittiler
		imperfective	itiyordum	itiyordun	itiyordu	itiyorduk	itiyordunuz	itiyorlardı (or itiyordular)
	future		iteceğim	iteceksin	itecek	iteceğiz	iteceksiniz	itecekler
inferential	perfective		itmişim	itmişsin	itmiş	itmişiz	itmişsiniz	itmişler
	aorist		itermişim	itermişsin	itermiş	itermişiz	itermişsiniz	iterlermiş (or itermişlar)
	imperfective		itiyormuşum	itiyormuşsun	itiyormuş	itiyormuşuz	itiyormuşsunuz	itiyorlarmış
conditional	simple		itsem	itsen	itse	itsek	itseniz	itseler
	perfective		itseydim	itseydin	itseydi	itseydik	itseydiniz	itseydiler
optative			iteyim	itesin	ite	itelim	itesiniz	iteler
progressive			itmekteyim	itmektesin	itmekte	itmekteyiz	itmektesiniz	itmekteler
necessitative			itmeliyim	itmelisin	itmeli	itmeliyiz	itmelisiniz	itmeliler
imperative				it	itsin		itin	itsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	iter miyim?	iter misin?	iter mi?	iter miyiz?	iter misiniz?	iterler mi?
		imperfective	itiyor muyum?	itiyor musun?	itiyor mu?	itiyor muyuz?	itiyor musunuz?	itiyorlar mı?
	past	perfective	ittim mi?	ittin mi?	itti mi?	ittik mi?	ittiniz mi?	ittiler mi?
		imperfective	itiyor muydum?	itiyor muydun?	itiyor muydu?	itiyor muyduk?	itiyor muydunuz?	itiyorlar mıydı?
	future		itecek miyim?	itecek misin?	itecek mi?	itecek miyiz?	itecek misiniz?	itecekler mi?
inferential	perfective		itmiş miyim?	itmiş misin?	itmiş mi?	itmiş miyiz?	itmiş misiniz?	itmişler mi?
	aorist		iter miymişim?	iter miymişsin?	iter miymiş?	iter miymişiz?	iter miymişsiniz?	iterler miymiş?
	imperfective		itiyor muymuşum?	itiyor muymuşsun?	itiyor muymuş?	itiyor muymuşuz?	itiyor muymuşsunuz?	itiyorlar mıymış?
conditional	simple		itsem mi?	itsen mi?	itse mi?	itsek mi?	itseniz mi?	itseler mi?
	perfective		itse miydim?	itse miydin?	itse miydi?	itse miydik?	itse miydiniz?	itseler miydi?
progressive			itmekte miyim?	itmekte misin?	itmekte mi?	itmekte miyiz?	itmekte misiniz?	itmekteler mi?
necessitative			itmeli miyim?	itmeli misin?	itmeli mi?	itmeli miyiz?	itmeli misiniz?	itmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			itmemek
impersonal participle	imperfective		itmeyen
	perfective		itmemiş
	prospective		itmeyecek
personal participle	non-prospective		itmediğim	itmediğin	itmediği	itmediğimiz	itmediğiniz	itmedikleri
	prospective		itmeyeceğim	itmeyeceğin	itmeyeceği	itmeyeceğimiz	itmeyeceğiniz	itmeyecekleri
verbal noun			itmeme
way of doing			itmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	itmem	itmezsin	itmez	itmeyiz	itmezsiniz	itmezler
		imperfective	itmiyorum	itmiyorsun	itmiyor	itmiyoruz	itmiyorsunuz	itmiyorlar
	past	perfective	itmedim	itmedin	itmedi	itmedik	itmediniz	itmediler
		imperfective	itmiyordum	itmiyordun	itmiyordu	itmiyorduk	itmiyordunuz	itmiyorlardı
	future		itmeyeceğim	itmeyeceksin	itmeyecek	itmeyeceğiz	itmeyeceksiniz	itmeyecekler
inferential	perfective		itmemişim	itmemişsin	itmemiş	itmemişiz	itmemişsiniz	itmemişler
	aorist		itmezmişim	itmezmişsin	itmezmiş	itmezmişiz	itmezmişsiniz	itmezlermiş
	imperfective		itmiyormuşum	itmiyormuşsun	itmiyormuş	itmiyormuşuz	itmiyormuşsunuz	itmiyorlarmış
conditional	simple		itmesem	itmesen	itmese	itmesek	itmeseniz	itmeseler
	perfective		itmeseydim	itmeseydin	itmeseydi	itmeseydik	itmeseydiniz	itmeseydiler
optative			itmeyeyim	itmeyesin	itmeye	itmeyelim	itmeyesiniz	itmeyeler
progressive			itmemekteyim	itmemektesin	itmemekte	itmemekteyiz	itmemektesiniz	itmemekteler
necessitative			itmemeliyim	itmemelisin	itmemeli	itmemeliyiz	itmemelisiniz	itmemeliler
imperative				itme	itmesin		itmeyin	itmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	itmez miyim?	itmez misin?	itmez mi?	itmez miyiz?	itmez misiniz?	itmezler mi?
		imperfective	itmiyor muyum?	itmiyor musun?	itmiyor mu?	itmiyor muyuz?	itmiyor musunuz?	itmiyorlar mı?
	past	perfective	itmedim mi?	itmedin mi?	itmedi mi?	itmedik mi?	itmediniz mi?	itmediler mi?
		imperfective	itmiyor muydum?	itmiyor muydun?	itmiyor muydu?	itmiyor muyduk?	itmiyor muydunuz?	itmiyorlar mıydı?
	future		itmeyecek miyim?	itmeyecek misin?	itmeyecek mi?	itmeyecek miyiz?	itmeyecek misiniz?	itmeyecekler mi?
inferential	perfective		itmemiş miyim?	itmemiş misin?	itmemiş mi?	itmemiş miyiz?	itmemiş misiniz?	itmemişler mi?
	aorist		itmez miymişim?	itmez miymişsin?	itmez miymiş?	itmez miymişiz?	itmez miymişsiniz?	itmezler miymiş?
	imperfective		itmiyor muymuşum?	itmiyor muymuşsun?	itmiyor muymuş?	itmiyor muymuşuz?	itmiyor muymuşsunuz?	itmiyorlar mıymış?
conditional	simple		itmesem mi?	itmesen mi?	itmese mi?	itmesek mi?	itmeseniz mi?	itmeseler mi?
	perfective		itmese miydim?	itmese miydin?	itmese miydi?	itmese miydik?	itmese miydiniz?	itmeseler miydi?
progressive			itmemekte miyim?	itmemekte misin?	itmemekte mi?	itmemekte miyiz?	itmemekte misiniz?	itmemekteler mi?
necessitative			itmemeli miyim?	itmemeli misin?	itmemeli mi?	itmemeli miyiz?	itmemeli misiniz?	itmemeliler mi?

Derived terms

• itilmek
• ittirmek
• itişmek (“to push one another”)