iudicialis
Latin
Etymology
2=h₂yewPlease see Module:checkparams for help with this warning.
iūdicium (“judgment”, “trial”) + -ālis (“-al”, “pertaining to”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /i̯uː.di.kiˈaː.lis/, [i̯uːd̪ɪkiˈäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ju.di.t͡ʃiˈa.lis/, [jud̪it͡ʃiˈäːlis]
Adjective
iūdiciālis (neuter iūdiciāle, adverb iūdiciāliter); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | iūdiciālis | iūdiciāle | iūdiciālēs | iūdiciālia | |
Genitive | iūdiciālis | iūdiciālium | |||
Dative | iūdiciālī | iūdiciālibus | |||
Accusative | iūdiciālem | iūdiciāle | iūdiciālēs iūdiciālīs |
iūdiciālia | |
Ablative | iūdiciālī | iūdiciālibus | |||
Vocative | iūdiciālis | iūdiciāle | iūdiciālēs | iūdiciālia |
Synonyms
- (belonging to the courts): iūdiciārius
Derived terms
Related terms
Descendants
References
- “iudicialis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- iudicialis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)