kül

See also: Appendix:Variations of "kul"

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		күл
Abjad

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *kül.

Pronunciation

• IPA^(key): [kyl]

• Audio:

  (file)

Noun

kül (definite accusative külü, plural küllər)

1. ash (the solid remains of a fire)

Declension

Declension of kül

	singular	plural
nominative	kül	küllər
definite accusative	külü	külləri
dative	külə	küllərə
locative	küldə	küllərdə
ablative	küldən	küllərdən
definite genitive	külün	küllərin

Possessive forms of kül

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	külüm	küllərim
sənin (“your”)	külün	küllərin
onun (“his/her/its”)	külü	külləri
bizim (“our”)	külümüz	küllərimiz
sizin (“your”)	külünüz	külləriniz
onların (“their”)	külü or külləri	külləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	külümü	küllərimi
sənin (“your”)	külünü	küllərini
onun (“his/her/its”)	külünü	küllərini
bizim (“our”)	külümüzü	küllərimizi
sizin (“your”)	külünüzü	küllərinizi
onların (“their”)	külünü or küllərini	küllərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	külümə	küllərimə
sənin (“your”)	külünə	küllərinə
onun (“his/her/its”)	külünə	küllərinə
bizim (“our”)	külümüzə	küllərimizə
sizin (“your”)	külünüzə	küllərinizə
onların (“their”)	külünə or küllərinə	küllərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	külümdə	küllərimdə
sənin (“your”)	külündə	küllərində
onun (“his/her/its”)	külündə	küllərində
bizim (“our”)	külümüzdə	küllərimizdə
sizin (“your”)	külünüzdə	küllərinizdə
onların (“their”)	külündə or küllərində	küllərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	külümdən	küllərimdən
sənin (“your”)	külündən	küllərindən
onun (“his/her/its”)	külündən	küllərindən
bizim (“our”)	külümüzdən	küllərimizdən
sizin (“your”)	külünüzdən	küllərinizdən
onların (“their”)	külündən or küllərindən	küllərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	külümün	küllərimin
sənin (“your”)	külünün	küllərinin
onun (“his/her/its”)	külünün	küllərinin
bizim (“our”)	külümüzün	küllərimizin
sizin (“your”)	külünüzün	küllərinizin
onların (“their”)	külünün or küllərinin	küllərinin

Derived terms

• kül başına (“shame on you!”)
• külqabı (“ashtray”)

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *kül.

Noun

kül

1. ash

References

• N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “kül”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Khalaj

Perso-Arabic		کۆل

Etymology

From Proto-Turkic *kül (“smoke”).

Pronunciation

• IPA^(key): [kʏl], [kʏ̹l], [kɪl]
• (Talxâbî) IPA^(key): [kyl]
• (Xarrâbî) IPA^(key): [ki̞ˑl], [kɪl]

Noun

kül (definite accusative külü, plural küllər)

1. ash

Declension

Declension of kül

	singular	plural
nominative	kül	küllər
genitive	külü̂ñ	küllərü̂ñ
dative	külkə	küllərkə
definite accusative	külü	küllərü
locative	külçə	küllərçə
ablative	küldə	küllərdə
instrumental	küllə	küllərlə
equative	külvâra	küllərvâra

References

• Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
• Doerfer, Gerhard (1971) Khalaj Materials, Indiana University, →ISBN
• Doerfer, Gerhard (1988) Grammatik des Chaladsch [Grammar of Khalaj] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, →OCLC

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *kül.

Pronunciation

• (Xunhua, Qinghai, Ili, Xinjiang) IPA^(key): /kʰyl/

Noun

kül (3rd person possessive küli, plural küller)

1. ash

References

• Tenishev, Edhem (1976) “kül”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow, page 402
• 林 (Lin), 莲云 (Lianyun) (1992) “kül”, in 撒拉汉汉撒拉词汇 [Salar-Chinese, Chinese-Salar Vocabulary], 成都: 四川民族出版社, →ISBN, page 97
• Yakup, Abdurishid (2002) “kül”, in An Ili Salar Vocabulary: Introduction and a Provisional Salar-English Lexicon‎^[1], Tokyo: University of Tokyo, →ISBN, page 147

Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *kȫl (“lake”).

Noun

kül

1. lake

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcyl/, [ˈcʰyᵝʎ̟̊]

Etymology 1

From Ottoman Turkish كول (kül), from Old Anatolian Turkish [script needed] (kül), from Proto-Turkic *kül.

Noun

kül (definite accusative külü, plural küller)

1. ash (solid remains of a fire)

Declension

Declension of kül

singular plural nominative kül küller definite accusative külü külleri dative küle küllere locative külde küllerde ablative külden küllerden genitive külün küllerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular külüm küllerim 2nd singular külün küllerin 3rd singular külü külleri 1st plural külümüz küllerimiz 2nd plural külünüz külleriniz 3rd plural külleri külleri definite accusative singular plural 1st singular külümü küllerimi 2nd singular külünü küllerini 3rd singular külünü küllerini 1st plural külümüzü küllerimizi 2nd plural külünüzü küllerinizi 3rd plural küllerini küllerini dative singular plural 1st singular külüme küllerime 2nd singular külüne küllerine 3rd singular külüne küllerine 1st plural külümüze küllerimize 2nd plural külünüze küllerinize 3rd plural küllerine küllerine locative singular plural 1st singular külümde küllerimde 2nd singular külünde küllerinde 3rd singular külünde küllerinde 1st plural külümüzde küllerimizde 2nd plural külünüzde küllerinizde 3rd plural küllerinde küllerinde ablative singular plural 1st singular külümden küllerimden 2nd singular külünden küllerinden 3rd singular külünden küllerinden 1st plural külümüzden küllerimizden 2nd plural külünüzden küllerinizden 3rd plural küllerinden küllerinden genitive singular plural 1st singular külümün küllerimin 2nd singular külünün küllerinin 3rd singular külünün küllerinin 1st plural külümüzün küllerimizin 2nd plural külünüzün küllerinizin 3rd plural küllerinin küllerinin

Derived terms

• küllü
• küllük

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “kül1”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “كول”, in A Turkish and English Lexicon‎^[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1599

Etymology 2

From Ottoman Turkish كل (kül), from Arabic كُلّ (kull).

Noun

kül (definite accusative küllü, uncountable) (archaic)

1. all, the whole (of something uncountable)
2. every one (of something countable)

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “kül2”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “كل”, in A Turkish and English Lexicon‎^[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1559
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN

Volapük

Etymology

Borrowed from French cul, from Latin cūlus.

Pronunciation

• IPA^(key): [kyl]

Noun

kül (nominative plural küls)

1. anus, arse, ass, asshole

Declension

Declension of kül

	singular	plural
nominative	kül	küls
genitive	küla	külas
dative	küle	küles
accusative	küli	külis
vocative 1	o kül!	o küls!
predicative 2	külu	külus

¹ status as a case is disputed
² in later, non-classical Volapük only

Derived terms

• hinenkülotan
• jinenkülotan
• külafäin
• külik
• küliko
• külot
• nenkülot
• nenkülotan
• nenkülotik