lána

See also: Appendix:Variations of "lana"

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlauːna/
• Rhymes: -auːna

Etymology 1

See the noun lán (“loan”).

Verb

lána (weak verb, third-person singular past indicative lánaði, supine lánað)

1. to lend

   Pabbi lánaði mér bílinn.

   Daddy lent me the car.

Conjugation

lána – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að lána
supine sagnbót		lánað
present participle lýsingarháttur nútíðar		lánandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	lána	lánaði		láni	lánaði
	þú	lánar	lánaðir		lánir	lánaðir
	hann, hún, það	lánar	lánaði		láni	lánaði
plural	við	lánum	lánuðum		lánum	lánuðum
	þið	lánið	lánuðuð		lánið	lánuðuð
	þeir, þær, þau	lána	lánuðu		láni	lánuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	lána (þú), lánaðu
plural	þið	lánið (þið), lániði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lánast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að lánast
supine sagnbót		lánast
present participle lýsingarháttur nútíðar		lánandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	lánast	lánaðist		lánist	lánaðist
	þú	lánast	lánaðist		lánist	lánaðist
	hann, hún, það	lánast	lánaðist		lánist	lánaðist
plural	við	lánumst	lánuðumst		lánumst	lánuðumst
	þið	lánist	lánuðust		lánist	lánuðust
	þeir, þær, þau	lánast	lánuðust		lánist	lánuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	lánast (þú), lánastu
plural	þið	lánist (þið), lánisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lánaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lánaður	lánuð	lánað	lánaðir	lánaðar	lánuð
accusative (þolfall)	lánaðan	lánaða	lánað	lánaða	lánaðar	lánuð
dative (þágufall)	lánuðum	lánaðri	lánuðu	lánuðum	lánuðum	lánuðum
genitive (eignarfall)	lánaðs	lánaðrar	lánaðs	lánaðra	lánaðra	lánaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lánaði	lánaða	lánaða	lánuðu	lánuðu	lánuðu
accusative (þolfall)	lánaða	lánuðu	lánaða	lánuðu	lánuðu	lánuðu
dative (þágufall)	lánaða	lánuðu	lánaða	lánuðu	lánuðu	lánuðu
genitive (eignarfall)	lánaða	lánuðu	lánaða	lánuðu	lánuðu	lánuðu

Related terms

• lán

Etymology 2

Noun

lána

1. definite accusative singular of lá

Etymology 3

Noun

lána

1. indefinite genitive plural of lán

Irish

Pronunciation

• (Munster, Connacht) IPA^(key): /ˈl̪ˠɑːnˠə/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈl̪ˠæːnˠə/

Etymology 1

Borrowed from Middle English lane, lone, from Old English lane, lanu (“a lane, alley, avenue”), from Proto-West Germanic *lanu, from Proto-Germanic *lanō (“lane, passageway”).

Noun

lána m (genitive singular lána, nominative plural lánaí)

1. lane (narrow passageway between fences, walls, hedges or trees; lengthwise division of roadway intended for a single line of vehicles)

Derived terms

• aerlána m (“air lane”)
• lána bus, buslána

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

lána

1. nominative/vocative/dative/strong genitive plural of lán

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977), “lána”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959), “lána”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “lána”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025

Yámana

Noun

lána

1. Magellanic woodpecker