magisch

Dutch

Etymology

From magie (“magic”) +‎ -isch (“-al”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmaːɣis/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ma‧gisch
• Rhymes: -aːɣis

Adjective

magisch (comparative magischer, superlative meest magisch or magischt)

1. magical, controlled or determined by supernatural magic (not illusionism)

   Deze redenering is een voorbeeld van het magisch denken dat in deze cultuur alomtegenwoordig is

   This reasoning is an example of the magic thinking that pervades this culture.

2. (figuratively) enchanting, spell-bound etc.

   Zijn fluitspel had een magische uitwerking op het publiek.

   His flute playing worked like magic on his audience.

Inflection

Declension of magisch
uninflected	magisch
inflected	magische
comparative	magischer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		magisch	magischer	het magischt het magischte
indefinite	m./f. sing.	magische	magischere	magischte
	n. sing.	magisch	magischer	magischte
	plural	magische	magischere	magischte
definite		magische	magischere	magischte
partitive		magisch	magischers	—

---

German

Etymology

From Magie (“magic”) +‎ -isch (“-ish”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

magisch (comparative magischer, superlative am magischsten)

1. magical

Further reading

• “magisch” in Duden online