mannelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch manlijc. Equivalent to man +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmɑ.nə.lək/
  • (file)
  • Hyphenation: man‧ne‧lijk

Adjective[edit]

mannelijk (comparative mannelijker, superlative mannelijkst)

  1. manly
    Antonym: onmannelijk
  2. male
  3. (grammar) masculine
    Coordinate terms: commuun, vrouwelijk, onzijdig

Inflection[edit]

Inflection of mannelijk
uninflected mannelijk
inflected mannelijke
comparative mannelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial mannelijk mannelijker het mannelijkst
het mannelijkste
indefinite m./f. sing. mannelijke mannelijkere mannelijkste
n. sing. mannelijk mannelijker mannelijkste
plural mannelijke mannelijkere mannelijkste
definite mannelijke mannelijkere mannelijkste
partitive mannelijks mannelijkers

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Afrikaans: manlik