nakarmić

Polish

Etymology

From na- +‎ karmić.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈkar.mit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -armit͡ɕ
• Syllabification: na‧kar‧mić

Verb

nakarmić pf (imperfective karmić)

1. (transitive) to feed, to fodder, to nourish

   Synonyms: nafutrować, pożywić

Conjugation

Conjugation of nakarmić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nakarmić
future tense	1st	nakarmię			nakarmimy
	2nd	nakarmisz			nakarmicie
	3rd	nakarmi			nakarmią
	impersonal	nakarmi się
past tense	1st	nakarmiłem, -(e)m nakarmił	nakarmiłam, -(e)m nakarmiła	nakarmiłom, -(e)m nakarmiło	nakarmiliśmy, -(e)śmy nakarmili	nakarmiłyśmy, -(e)śmy nakarmiły
	2nd	nakarmiłeś, -(e)ś nakarmił	nakarmiłaś, -(e)ś nakarmiła	nakarmiłoś, -(e)ś nakarmiło	nakarmiliście, -(e)ście nakarmili	nakarmiłyście, -(e)ście nakarmiły
	3rd	nakarmił	nakarmiła	nakarmiło	nakarmili	nakarmiły
	impersonal	nakarmiono
conditional	1st	nakarmiłbym, bym nakarmił	nakarmiłabym, bym nakarmiła	nakarmiłobym, bym nakarmiło	nakarmilibyśmy, byśmy nakarmili	nakarmiłybyśmy, byśmy nakarmiły
	2nd	nakarmiłbyś, byś nakarmił	nakarmiłabyś, byś nakarmiła	nakarmiłobyś, byś nakarmiło	nakarmilibyście, byście nakarmili	nakarmiłybyście, byście nakarmiły
	3rd	nakarmiłby, by nakarmił	nakarmiłaby, by nakarmiła	nakarmiłoby, by nakarmiło	nakarmiliby, by nakarmili	nakarmiłyby, by nakarmiły
	impersonal	nakarmiono by
imperative	1st	niech nakarmię			nakarmmy
	2nd	nakarm			nakarmcie
	3rd	niech nakarmi			niech nakarmią
passive adjectival participle		nakarmiony	nakarmiona	nakarmione	nakarmieni	nakarmione
anterior adverbial participle		nakarmiwszy
verbal noun		nakarmienie

Related terms

nouns

• karma
• karmidło
• pokarm

 

Further reading

• nakarmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nakarmić in Polish dictionaries at PWN