From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
From na- + krzyczeć.
nakrzyczeć pf
- (intransitive) to scold, to rebuke [with na (+ accusative) ‘someone’]
- (reflexive with się, colloquial) to tire oneself out by shouting or scolding someone
- (reflexive with się, colloquial) to shout for a long time, to shout to one's heart's content
- Synonym: wykrzyczeć się
Conjugation of nakrzyczeć pf
|
nakrzyczeć
|
nakrzyczę
|
nakrzyczymy
|
nakrzyczysz
|
nakrzyczycie
|
nakrzyczy
|
nakrzyczą
|
nakrzyczy się
|
nakrzyczałem, -(e)m nakrzyczał
|
nakrzyczałam, -(e)m nakrzyczała
|
nakrzyczałom, -(e)m nakrzyczało
|
nakrzyczeliśmy, -(e)śmy nakrzyczeli
|
nakrzyczałyśmy, -(e)śmy nakrzyczały
|
nakrzyczałeś, -(e)ś nakrzyczał
|
nakrzyczałaś, -(e)ś nakrzyczała
|
nakrzyczałoś, -(e)ś nakrzyczało
|
nakrzyczeliście, -(e)ście nakrzyczeli
|
nakrzyczałyście, -(e)ście nakrzyczały
|
nakrzyczał
|
nakrzyczała
|
nakrzyczało
|
nakrzyczeli
|
nakrzyczały
|
nakrzyczano
|
nakrzyczałbym, bym nakrzyczał
|
nakrzyczałabym, bym nakrzyczała
|
nakrzyczałobym, bym nakrzyczało
|
nakrzyczelibyśmy, byśmy nakrzyczeli
|
nakrzyczałybyśmy, byśmy nakrzyczały
|
nakrzyczałbyś, byś nakrzyczał
|
nakrzyczałabyś, byś nakrzyczała
|
nakrzyczałobyś, byś nakrzyczało
|
nakrzyczelibyście, byście nakrzyczeli
|
nakrzyczałybyście, byście nakrzyczały
|
nakrzyczałby, by nakrzyczał
|
nakrzyczałaby, by nakrzyczała
|
nakrzyczałoby, by nakrzyczało
|
nakrzyczeliby, by nakrzyczeli
|
nakrzyczałyby, by nakrzyczały
|
nakrzyczano by
|
niech nakrzyczę
|
nakrzyczmy
|
nakrzycz
|
nakrzyczcie
|
niech nakrzyczy
|
niech nakrzyczą
|
nakrzyczawszy
|
nakrzyczenie
|
- nakrzyczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nakrzyczeć in Polish dictionaries at PWN