naleźć

Polish

Etymology

From na- +‎ leźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.lɛɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alɛɕt͡ɕ
• Syllabification: na‧leźć

Verb

naleźć pf (imperfective nałazić)

1. (colloquial, transitive) to swarm
2. (colloquial, intransitive) to butt into something (physically) [+ na (accusative) = into something]
3. (colloquial, intransitive) to make oneself felt
4. (obsolete, intransitive) to find
5. (colloquial, reflexive) to walk oneself tired
6. (colloquial, reflexive) to go on a wild goose chase

Conjugation

Conjugation of naleźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		naleźć
future tense	1st	nalezę			naleziemy
	2nd	naleziesz			naleziecie
	3rd	nalezie			nalezą
	impersonal	nalezie się
past tense	1st	nalazłem, -(e)m nalazł	nalazłam, -(e)m nalazła	nalazłom, -(e)m nalazło	naleźliśmy, -(e)śmy naleźli	nalazłyśmy, -(e)śmy nalazły
	2nd	nalazłeś, -(e)ś nalazł	nalazłaś, -(e)ś nalazła	nalazłoś, -(e)ś nalazło	naleźliście, -(e)ście naleźli	nalazłyście, -(e)ście nalazły
	3rd	nalazł	nalazła	nalazło	naleźli	nalazły
	impersonal	naleziono
conditional	1st	nalazłbym, bym nalazł	nalazłabym, bym nalazła	nalazłobym, bym nalazło	naleźlibyśmy, byśmy naleźli	nalazłybyśmy, byśmy nalazły
	2nd	nalazłbyś, byś nalazł	nalazłabyś, byś nalazła	nalazłobyś, byś nalazło	naleźlibyście, byście naleźli	nalazłybyście, byście nalazły
	3rd	nalazłby, by nalazł	nalazłaby, by nalazła	nalazłoby, by nalazło	naleźliby, by naleźli	nalazłyby, by nalazły
	impersonal	naleziono by
imperative	1st	niech nalezę			naleźmy
	2nd	naleź			naleźcie
	3rd	niech nalezie			niech nalezą
anterior adverbial participle		nalazłszy
verbal noun		nalezienie

Derived terms

verbs

• odnaleźć
• wynaleźć
• znaleźć

 

Further reading

• naleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naleźć in Polish dictionaries at PWN