namierzyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From na- +‎ mierzyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /naˈmjɛ.ʐɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛʐɘt͡ɕ
  • Syllabification: na‧mie‧rzyć

Verb

[edit]

namierzyć pf (imperfective namierzać)

  1. (transitive) to locate, to trace, to track

Conjugation

[edit]
Conjugation of namierzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive namierzyć
future tense 1st namierzę namierzymy
2nd namierzysz namierzycie
3rd namierzy namierzą
impersonal namierzy się
past tense 1st namierzyłem,
-(e)m namierzył
namierzyłam,
-(e)m namierzyła
namierzyłom,
-(e)m namierzyło
namierzyliśmy,
-(e)śmy namierzyli
namierzyłyśmy,
-(e)śmy namierzyły
2nd namierzyłeś,
-(e)ś namierzył
namierzyłaś,
-(e)ś namierzyła
namierzyłoś,
-(e)ś namierzyło
namierzyliście,
-(e)ście namierzyli
namierzyłyście,
-(e)ście namierzyły
3rd namierzył namierzyła namierzyło namierzyli namierzyły
impersonal namierzono
conditional 1st namierzyłbym,
bym namierzył
namierzyłabym,
bym namierzyła
namierzyłobym,
bym namierzyło
namierzylibyśmy,
byśmy namierzyli
namierzyłybyśmy,
byśmy namierzyły
2nd namierzyłbyś,
byś namierzył
namierzyłabyś,
byś namierzyła
namierzyłobyś,
byś namierzyło
namierzylibyście,
byście namierzyli
namierzyłybyście,
byście namierzyły
3rd namierzyłby,
by namierzył
namierzyłaby,
by namierzyła
namierzyłoby,
by namierzyło
namierzyliby,
by namierzyli
namierzyłyby,
by namierzyły
impersonal namierzono by
imperative 1st niech namierzę namierzmy
2nd namierz namierzcie
3rd niech namierzy niech namierzą
passive adjectival participle namierzony namierzona namierzone namierzeni namierzone
anterior adverbial participle namierzywszy
verbal noun namierzenie

Further reading

[edit]
  • namierzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • namierzyć in Polish dictionaries at PWN