obeznać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From obe- +‎ znać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈbɛ.znat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛznat͡ɕ
  • Syllabification: o‧be‧znać

Verb

[edit]

obeznać pf (imperfective obeznawać)

  1. (transitive, dated) to familiarise, to acquaint
  2. (reflexive with się, dated) to become familiar, to become knowledgeable [with z (+ instrumental) ‘with/of something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of obeznać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obeznać
future tense 1st obeznam obeznamy
2nd obeznasz obeznacie
3rd obezna obeznają
impersonal obezna się
past tense 1st obeznałem,
-(e)m obeznał
obeznałam,
-(e)m obeznała
obeznałom,
-(e)m obeznało
obeznaliśmy,
-(e)śmy obeznali
obeznałyśmy,
-(e)śmy obeznały
2nd obeznałeś,
-(e)ś obeznał
obeznałaś,
-(e)ś obeznała
obeznałoś,
-(e)ś obeznało
obeznaliście,
-(e)ście obeznali
obeznałyście,
-(e)ście obeznały
3rd obeznał obeznała obeznało obeznali obeznały
impersonal obeznano
conditional 1st obeznałbym,
bym obeznał
obeznałabym,
bym obeznała
obeznałobym,
bym obeznało
obeznalibyśmy,
byśmy obeznali
obeznałybyśmy,
byśmy obeznały
2nd obeznałbyś,
byś obeznał
obeznałabyś,
byś obeznała
obeznałobyś,
byś obeznało
obeznalibyście,
byście obeznali
obeznałybyście,
byście obeznały
3rd obeznałby,
by obeznał
obeznałaby,
by obeznała
obeznałoby,
by obeznało
obeznaliby,
by obeznali
obeznałyby,
by obeznały
impersonal obeznano by
imperative 1st niech obeznam obeznajmy
2nd obeznaj obeznajcie
3rd niech obezna niech obeznają
passive adjectival participle obeznany obeznana obeznane obeznani obeznane
anterior adverbial participle obeznawszy
verbal noun obeznanie

Further reading

[edit]
  • obeznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obeznać in Polish dictionaries at PWN