odczepić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From od- +‎ czepić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔtˈt͡ʂɛ.pit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: od‧cze‧pić

Verb[edit]

odczepić pf (imperfective odczepiać)

  1. (transitive) to unhitch, to detach, to uncouple
  2. (reflexive with się) to sod off, to butt out, to get lost

Conjugation[edit]

Conjugation of odczepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odczepić
future tense 1st odczepię odczepimy
2nd odczepisz odczepicie
3rd odczepi odczepią
impersonal odczepi się
past tense 1st odczepiłem,
-(e)m odczepił
odczepiłam,
-(e)m odczepiła
odczepiłom,
-(e)m odczepiło
odczepiliśmy,
-(e)śmy odczepili
odczepiłyśmy,
-(e)śmy odczepiły
2nd odczepiłeś,
-(e)ś odczepił
odczepiłaś,
-(e)ś odczepiła
odczepiłoś,
-(e)ś odczepiło
odczepiliście,
-(e)ście odczepili
odczepiłyście,
-(e)ście odczepiły
3rd odczepił odczepiła odczepiło odczepili odczepiły
impersonal odczepiono
conditional 1st odczepiłbym,
bym odczepił
odczepiłabym,
bym odczepiła
odczepiłobym,
bym odczepiło
odczepilibyśmy,
byśmy odczepili
odczepiłybyśmy,
byśmy odczepiły
2nd odczepiłbyś,
byś odczepił
odczepiłabyś,
byś odczepiła
odczepiłobyś,
byś odczepiło
odczepilibyście,
byście odczepili
odczepiłybyście,
byście odczepiły
3rd odczepiłby,
by odczepił
odczepiłaby,
by odczepiła
odczepiłoby,
by odczepiło
odczepiliby,
by odczepili
odczepiłyby,
by odczepiły
impersonal odczepiono by
imperative 1st niech odczepię odczepmy
2nd odczep odczepcie
3rd niech odczepi niech odczepią
passive adjectival participle odczepiony odczepiona odczepione odczepieni odczepione
anterior adverbial participle odczepiwszy
verbal noun odczepienie

Further reading[edit]

  • odczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odczepić in Polish dictionaries at PWN