odrzec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: odrzeć

Polish[edit]

Etymology[edit]

From od- +‎ rzec.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɔd.ʐɛt͡s/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔdʐɛt͡s
  • Syllabification: od‧rzec

Verb[edit]

odrzec pf (imperfective odrzekać)

  1. (transitive) to answer, to reply, to respond
    Synonym: odpowiedzieć

Conjugation[edit]

Conjugation of odrzec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odrzec
future tense 1st odrzeknę odrzekniemy
2nd odrzekniesz odrzekniecie
3rd odrzeknie odrzekną
impersonal odrzeknie się
past tense 1st odrzekłem,
-(e)m odrzekł
odrzekłam,
-(e)m odrzekła
odrzekłom,
-(e)m odrzekło
odrzekliśmy,
-(e)śmy odrzekli
odrzekłyśmy,
-(e)śmy odrzekły
2nd odrzekłeś,
-(e)ś odrzekł
odrzekłaś,
-(e)ś odrzekła
odrzekłoś,
-(e)ś odrzekło
odrzekliście,
-(e)ście odrzekli
odrzekłyście,
-(e)ście odrzekły
3rd odrzekł odrzekła odrzekło odrzekli odrzekły
impersonal odrzeknięto
conditional 1st odrzekłbym,
bym odrzekł
odrzekłabym,
bym odrzekła
odrzekłobym,
bym odrzekło
odrzeklibyśmy,
byśmy odrzekli
odrzekłybyśmy,
byśmy odrzekły
2nd odrzekłbyś,
byś odrzekł
odrzekłabyś,
byś odrzekła
odrzekłobyś,
byś odrzekło
odrzeklibyście,
byście odrzekli
odrzekłybyście,
byście odrzekły
3rd odrzekłby,
by odrzekł
odrzekłaby,
by odrzekła
odrzekłoby,
by odrzekło
odrzekliby,
by odrzekli
odrzekłyby,
by odrzekły
impersonal odrzeknięto by
imperative 1st niech odrzeknę odrzeknijmy
2nd odrzeknij odrzeknijcie
3rd niech odrzeknie niech odrzekną
passive adjectival participle odrzeczony odrzeczona odrzeczone odrzeczeni odrzeczone
anterior adverbial participle odrzeknąwszy
verbal noun odrzeczenie

Further reading[edit]

  • odrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odrzec in Polish dictionaries at PWN