odstać

Polish[edit]

From od- +‎ stać (1 sg. stanę), from Proto-Slavic *stati (stem *stan-).

odstać pf (imperfective odstawać)

(intransitive) to come loose, to come off, to become separate (to cease to fit tightly and become a clearly separated part of a whole)
Mieszaj do momentu, aż ciasto odstanie od ścianek naczynia. ― Stir until the dough comes off the sides of the vessel.
(intransitive) to stand out (to be different from something or somebody else)
(intransitive) to lag behind (to not keep up with the rest)
Nasza drużyna hokeja odstała od światowej czołówki. ― Our hockey team lagged behind the world leaders.
(transitive, archaic) to change back (to go back to the previous state)
Co się stało, to się nie odstanie. ― What's done is done.

Conjugation of odstać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odstać
future tense	1^st	odstanę			odstaniemy
	2^nd	odstaniesz			odstaniecie
	3^rd	odstanie			odstaną
	impersonal	odstanie się
past tense	1^st	odstałem, -(e)m odstał	odstałam, -(e)m odstała	odstałom, -(e)m odstało	odstaliśmy, -(e)śmy odstali	odstałyśmy, -(e)śmy odstały
	2^nd	odstałeś, -(e)ś odstał	odstałaś, -(e)ś odstała	odstałoś, -(e)ś odstało	odstaliście, -(e)ście odstali	odstałyście, -(e)ście odstały
	3^rd	odstał	odstała	odstało	odstali	odstały
	impersonal	odstano
conditional	1^st	odstałbym, bym odstał	odstałabym, bym odstała	odstałobym, bym odstało	odstalibyśmy, byśmy odstali	odstałybyśmy, byśmy odstały
	2^nd	odstałbyś, byś odstał	odstałabyś, byś odstała	odstałobyś, byś odstało	odstalibyście, byście odstali	odstałybyście, byście odstały
	3^rd	odstałby, by odstał	odstałaby, by odstała	odstałoby, by odstało	odstaliby, by odstali	odstałyby, by odstały
	impersonal	odstano by
imperative	1^st	niech odstanę			odstańmy
	2^nd	odstań			odstańcie
	3^rd	niech odstanie			niech odstaną
anterior adverbial participle		odstawszy
verbal noun		odstanie

From od- +‎ stać (1 sg. stoję), from earlier stojać, from Proto-Slavic *stojati, from earlier *stojěti.

odstać pf (imperfective odstawać)

(intransitive) to spend some time in the vertical position while waiting for something
Musiałam swoje odstać, żeby kupić te pączki. ― I had to wait a lot to buy these donuts.

Danie najlepiej smakuje, kiedy odstoi jeden dzień, aby mogło nabrać mocnego aromatu. ― The dish tastes best when left for a day, so that it can gain a strong aroma.
(transitive, about liquid) to clarify, to refine
Po odstaniu się gotowy miód nalewany jest do słoików. ― After clarifying, the ready honey is poured into jars.

Conjugation of odstać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odstać
future tense	1^st	odstoję			odstoimy
	2^nd	odstoisz			odstoicie
	3^rd	odstoi			odstoją
	impersonal	odstoi się
past tense	1^st	odstałem, -(e)m odstał	odstałam, -(e)m odstała	odstałom, -(e)m odstało	odstaliśmy, -(e)śmy odstali	odstałyśmy, -(e)śmy odstały
	2^nd	odstałeś, -(e)ś odstał	odstałaś, -(e)ś odstała	odstałoś, -(e)ś odstało	odstaliście, -(e)ście odstali	odstałyście, -(e)ście odstały
	3^rd	odstał	odstała	odstało	odstali	odstały
	impersonal	odstano
conditional	1^st	odstałbym, bym odstał	odstałabym, bym odstała	odstałobym, bym odstało	odstalibyśmy, byśmy odstali	odstałybyśmy, byśmy odstały
	2^nd	odstałbyś, byś odstał	odstałabyś, byś odstała	odstałobyś, byś odstało	odstalibyście, byście odstali	odstałybyście, byście odstały
	3^rd	odstałby, by odstał	odstałaby, by odstała	odstałoby, by odstało	odstaliby, by odstali	odstałyby, by odstały
	impersonal	odstano by
imperative	1^st	niech odstoję			odstójmy
	2^nd	odstój			odstójcie
	3^rd	niech odstoi			niech odstoją
anterior adverbial participle		odstawszy
verbal noun		odstanie