odsunąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From od- +‎ sunąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔtˈsu.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: od‧su‧nąć

Verb

[edit]

odsunąć pf (imperfective odsuwać)

  1. (transitive) to move away, to pull away [with od (+ genitive) ‘from something/somewhere’]
  2. (transitive) to freeze out, to exclude
  3. (reflexive with się) to pull away, to back off

Conjugation

[edit]
Conjugation of odsunąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odsunąć
future tense 1st odsunę odsuniemy
2nd odsuniesz odsuniecie
3rd odsunie odsuną
impersonal odsunie się
past tense 1st odsunąłem,
-(e)m odsunął
odsunęłam,
-(e)m odsunęła
odsunęłom,
-(e)m odsunęło
odsunęliśmy,
-(e)śmy odsunęli
odsunęłyśmy,
-(e)śmy odsunęły
2nd odsunąłeś,
-(e)ś odsunął
odsunęłaś,
-(e)ś odsunęła
odsunęłoś,
-(e)ś odsunęło
odsunęliście,
-(e)ście odsunęli
odsunęłyście,
-(e)ście odsunęły
3rd odsunął odsunęła odsunęło odsunęli odsunęły
impersonal odsunięto
conditional 1st odsunąłbym,
bym odsunął
odsunęłabym,
bym odsunęła
odsunęłobym,
bym odsunęło
odsunęlibyśmy,
byśmy odsunęli
odsunęłybyśmy,
byśmy odsunęły
2nd odsunąłbyś,
byś odsunął
odsunęłabyś,
byś odsunęła
odsunęłobyś,
byś odsunęło
odsunęlibyście,
byście odsunęli
odsunęłybyście,
byście odsunęły
3rd odsunąłby,
by odsunął
odsunęłaby,
by odsunęła
odsunęłoby,
by odsunęło
odsunęliby,
by odsunęli
odsunęłyby,
by odsunęły
impersonal odsunięto by
imperative 1st niech odsunę odsuńmy
2nd odsuń odsuńcie
3rd niech odsunie niech odsuną
passive adjectival participle odsunięty odsunięta odsunięte odsunięci odsunięte
anterior adverbial participle odsunąwszy
verbal noun odsunięcie

Further reading

[edit]
  • odsunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odsunąć in Polish dictionaries at PWN