ondernemen

Dutch

Etymology

onder- +‎ nemen

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.dərˈneː.mə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

ondernemen

1. to undertake (an enterprise)

Inflection

Conjugation of ondernemen (strong class 4, prefixed)
infinitive	ondernemen
past singular	ondernam
past participle	ondernomen
infinitive	ondernemen
gerund	ondernemen n
	present tense	past tense
1st person singular	onderneem	ondernam
2nd person sing. (jij)	onderneemt, onderneem2	ondernam
2nd person sing. (u)	onderneemt	ondernam
2nd person sing. (gij)	onderneemt	ondernaamt
3rd person singular	onderneemt	ondernam
plural	ondernemen	ondernamen
subjunctive sing.1	onderneme	ondername
subjunctive plur.1	ondernemen	ondernamen
imperative sing.	onderneem
imperative plur.1	onderneemt
participles	ondernemend	ondernomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• ondernemer
• onderneming