onderschragen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From onder- + schragen (“to support”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
onderschragen
- (transitive) to support (underneath)
Inflection[edit]
| Conjugation of onderschragen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | onderschragen | |||
| past singular | onderschraagde | |||
| past participle | onderschraagd | |||
| infinitive | onderschragen | |||
| gerund | onderschragen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | onderschraag | onderschraagde | ||
| 2nd person sing. (jij) | onderschraagt | onderschraagde | ||
| 2nd person sing. (u) | onderschraagt | onderschraagde | ||
| 2nd person sing. (gij) | onderschraagt | onderschraagde | ||
| 3rd person singular | onderschraagt | onderschraagde | ||
| plural | onderschragen | onderschraagden | ||
| subjunctive sing.1 | onderschrage | onderschraagde | ||
| subjunctive plur.1 | onderschragen | onderschraagden | ||
| imperative sing. | onderschraag | |||
| imperative plur.1 | onderschraagt | |||
| participles | onderschragend | onderschraagd | ||
| 1) Archaic. | ||||