onderstrepen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
onderstrepen
- to underline, underscore
- Een recht om te beledigen bestaat niet, onderstreepte de koningin.
- A right to offend does not exist, underscored the queen.
Inflection[edit]
Inflection of onderstrepen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | onderstrepen | |||
past singular | onderstreepte | |||
past participle | onderstreept | |||
infinitive | onderstrepen | |||
gerund | onderstrepen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | onderstreep | onderstreepte | ||
2nd person sing. (jij) | onderstreept | onderstreepte | ||
2nd person sing. (u) | onderstreept | onderstreepte | ||
2nd person sing. (gij) | onderstreept | onderstreepte | ||
3rd person singular | onderstreept | onderstreepte | ||
plural | onderstrepen | onderstreepten | ||
subjunctive sing.1 | onderstrepe | onderstreepte | ||
subjunctive plur.1 | onderstrepen | onderstreepten | ||
imperative sing. | onderstreep | |||
imperative plur.1 | onderstreept | |||
participles | onderstrepend | onderstreept | ||
1) Archaic. |