ondertekenen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ondertekenen
- (transitive) to sign, to put a signature under
Conjugation
[edit]| Conjugation of ondertekenen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ondertekenen | |||
| past singular | ondertekende | |||
| past participle | ondertekend | |||
| infinitive | ondertekenen | |||
| gerund | ondertekenen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | onderteken | ondertekende | ||
| 2nd person sing. (jij) | ondertekent, onderteken2 | ondertekende | ||
| 2nd person sing. (u) | ondertekent | ondertekende | ||
| 2nd person sing. (gij) | ondertekent | ondertekende | ||
| 3rd person singular | ondertekent | ondertekende | ||
| plural | ondertekenen | ondertekenden | ||
| subjunctive sing.1 | ondertekene | ondertekende | ||
| subjunctive plur.1 | ondertekenen | ondertekenden | ||
| imperative sing. | onderteken | |||
| imperative plur.1 | ondertekent | |||
| participles | ondertekenend | ondertekend | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
[edit]Descendants
[edit]- Negerhollands: teken onder