ontaarden

Dutch

Etymology

ont- +‎ aarden

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈaːr.də(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aːrdən

Verb

ontaarden

1. to degenerate

   Het feest is ontaard in een braspartij.

   The party has degenerated into an orgy of eating and drinking.

2. to corrupt

Inflection

Conjugation of ontaarden (weak, prefixed)
infinitive	ontaarden
past singular	ontaardde
past participle	ontaard
infinitive	ontaarden
gerund	ontaarden n
	present tense	past tense
1st person singular	ontaard	ontaardde
2nd person sing. (jij)	ontaardt, ontaard2	ontaardde
2nd person sing. (u)	ontaardt	ontaardde
2nd person sing. (gij)	ontaardt	ontaardde
3rd person singular	ontaardt	ontaardde
plural	ontaarden	ontaardden
subjunctive sing.1	ontaarde	ontaardde
subjunctive plur.1	ontaarden	ontaardden
imperative sing.	ontaard
imperative plur.1	ontaardt
participles	ontaardend	ontaard
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• ontaarde kunst
• ontaarding