opłakać

Polish

Etymology

From o- +‎ płakać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔpˈwa.kat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -akat͡ɕ
• Syllabification: op‧ła‧kać

Verb

opłakać pf (imperfective opłakiwać)

1. (transitive) to mourn, to grieve

Conjugation

Conjugation of opłakać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		opłakać
future tense	1st	opłaczę			opłaczemy
	2nd	opłaczesz			opłaczecie
	3rd	opłacze			opłaczą
	impersonal	opłacze się
past tense	1st	opłakałem, -(e)m opłakał	opłakałam, -(e)m opłakała	opłakałom, -(e)m opłakało	opłakaliśmy, -(e)śmy opłakali	opłakałyśmy, -(e)śmy opłakały
	2nd	opłakałeś, -(e)ś opłakał	opłakałaś, -(e)ś opłakała	opłakałoś, -(e)ś opłakało	opłakaliście, -(e)ście opłakali	opłakałyście, -(e)ście opłakały
	3rd	opłakał	opłakała	opłakało	opłakali	opłakały
	impersonal	opłakano
conditional	1st	opłakałbym, bym opłakał	opłakałabym, bym opłakała	opłakałobym, bym opłakało	opłakalibyśmy, byśmy opłakali	opłakałybyśmy, byśmy opłakały
	2nd	opłakałbyś, byś opłakał	opłakałabyś, byś opłakała	opłakałobyś, byś opłakało	opłakalibyście, byście opłakali	opłakałybyście, byście opłakały
	3rd	opłakałby, by opłakał	opłakałaby, by opłakała	opłakałoby, by opłakało	opłakaliby, by opłakali	opłakałyby, by opłakały
	impersonal	opłakano by
imperative	1st	niech opłaczę			opłaczmy
	2nd	opłacz			opłaczcie
	3rd	niech opłacze			niech opłaczą
passive adjectival participle		opłakany	opłakana	opłakane	opłakani	opłakane
anterior adverbial participle		opłakawszy
verbal noun		opłakanie

Further reading

• opłakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opłakać in Polish dictionaries at PWN