osierocieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From o- + Proto-Slavic *sirotěti.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

osierocieć pf

  1. (intransitive, archaic) to become orphaned

Conjugation[edit]

Conjugation of osierocieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osierocieć
future tense 1st osierocieję osierociejemy
2nd osierociejesz osierociejecie
3rd osierocieje osierocieją
impersonal osierocieje się
past tense 1st osierociałem,
-(e)m osierociał
osierociałam,
-(e)m osierociała
osierociałom,
-(e)m osierociało
osierocieliśmy,
-(e)śmy osierocieli
osierociałyśmy,
-(e)śmy osierociały
2nd osierociałeś,
-(e)ś osierociał
osierociałaś,
-(e)ś osierociała
osierociałoś,
-(e)ś osierociało
osierocieliście,
-(e)ście osierocieli
osierociałyście,
-(e)ście osierociały
3rd osierociał osierociała osierociało osierocieli osierociały
impersonal osierociano
conditional 1st osierociałbym,
bym osierociał
osierociałabym,
bym osierociała
osierociałobym,
bym osierociało
osierocielibyśmy,
byśmy osierocieli
osierociałybyśmy,
byśmy osierociały
2nd osierociałbyś,
byś osierociał
osierociałabyś,
byś osierociała
osierociałobyś,
byś osierociało
osierocielibyście,
byście osierocieli
osierociałybyście,
byście osierociały
3rd osierociałby,
by osierociał
osierociałaby,
by osierociała
osierociałoby,
by osierociało
osierocieliby,
by osierocieli
osierociałyby,
by osierociały
impersonal osierociano by
imperative 1st niech osierocieję osierociejmy
2nd osierociej osierociejcie
3rd niech osierocieje niech osierocieją
anterior adverbial participle osierociawszy
verbal noun osierocenie

Derived terms[edit]

adjective

Related terms[edit]

adjective
nouns
verbs

Further reading[edit]