owdowieć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ovьdověti. By surface analysis, o- +‎ wdowieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈvdɔ.vjɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧wdo‧wieć

Verb

owdowieć pf (imperfective wdowieć)

1. (intransitive) to become widowed

Conjugation

Conjugation of owdowieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		owdowieć
future tense	1st	owdowieję			owdowiejemy
	2nd	owdowiejesz			owdowiejecie
	3rd	owdowieje			owdowieją
	impersonal	owdowieje się
past tense	1st	owdowiałem, -(e)m owdowiał	owdowiałam, -(e)m owdowiała	owdowiałom, -(e)m owdowiało	owdowieliśmy, -(e)śmy owdowieli	owdowiałyśmy, -(e)śmy owdowiały
	2nd	owdowiałeś, -(e)ś owdowiał	owdowiałaś, -(e)ś owdowiała	owdowiałoś, -(e)ś owdowiało	owdowieliście, -(e)ście owdowieli	owdowiałyście, -(e)ście owdowiały
	3rd	owdowiał	owdowiała	owdowiało	owdowieli	owdowiały
	impersonal	owdowiano
conditional	1st	owdowiałbym, bym owdowiał	owdowiałabym, bym owdowiała	owdowiałobym, bym owdowiało	owdowielibyśmy, byśmy owdowieli	owdowiałybyśmy, byśmy owdowiały
	2nd	owdowiałbyś, byś owdowiał	owdowiałabyś, byś owdowiała	owdowiałobyś, byś owdowiało	owdowielibyście, byście owdowieli	owdowiałybyście, byście owdowiały
	3rd	owdowiałby, by owdowiał	owdowiałaby, by owdowiała	owdowiałoby, by owdowiało	owdowieliby, by owdowieli	owdowiałyby, by owdowiały
	impersonal	owdowiano by
imperative	1st	niech owdowieję			owdowiejmy
	2nd	owdowiej			owdowiejcie
	3rd	niech owdowieje			niech owdowieją
anterior adverbial participle		owdowiawszy
verbal noun		owdowienie

Derived terms

adjective

• owdowiały

 

Related terms

adjective

• wdowi

 

nouns

• wdowa
• wdowiec
• wdowieństwo

 

Further reading

• owdowieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• owdowieć in Polish dictionaries at PWN