perdecipio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From per- +‎ decipio.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

perdēcipiō (present infinitive perdēcipere, perfect active perdēcēpī, supine perdēceptum); third conjugation iō-variant

  1. to deceive utterly

Conjugation[edit]

   Conjugation of perdēcipiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present perdēcipiō perdēcipis perdēcipit perdēcipimus perdēcipitis perdēcipiunt
imperfect perdēcipiēbam perdēcipiēbās perdēcipiēbat perdēcipiēbāmus perdēcipiēbātis perdēcipiēbant
future perdēcipiam perdēcipiēs perdēcipiet perdēcipiēmus perdēcipiētis perdēcipient
perfect perdēcēpī perdēcēpistī perdēcēpit perdēcēpimus perdēcēpistis perdēcēpērunt,
perdēcēpēre
pluperfect perdēcēperam perdēcēperās perdēcēperat perdēcēperāmus perdēcēperātis perdēcēperant
future perfect perdēcēperō perdēcēperis perdēcēperit perdēcēperimus perdēcēperitis perdēcēperint
passive present perdēcipior perdēciperis,
perdēcipere
perdēcipitur perdēcipimur perdēcipiminī perdēcipiuntur
imperfect perdēcipiēbar perdēcipiēbāris,
perdēcipiēbāre
perdēcipiēbātur perdēcipiēbāmur perdēcipiēbāminī perdēcipiēbantur
future perdēcipiar perdēcipiēris,
perdēcipiēre
perdēcipiētur perdēcipiēmur perdēcipiēminī perdēcipientur
perfect perdēceptus + present active indicative of sum
pluperfect perdēceptus + imperfect active indicative of sum
future perfect perdēceptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present perdēcipiam perdēcipiās perdēcipiat perdēcipiāmus perdēcipiātis perdēcipiant
imperfect perdēciperem perdēciperēs perdēciperet perdēciperēmus perdēciperētis perdēciperent
perfect perdēcēperim perdēcēperīs perdēcēperit perdēcēperīmus perdēcēperītis perdēcēperint
pluperfect perdēcēpissem perdēcēpissēs perdēcēpisset perdēcēpissēmus perdēcēpissētis perdēcēpissent
passive present perdēcipiar perdēcipiāris,
perdēcipiāre
perdēcipiātur perdēcipiāmur perdēcipiāminī perdēcipiantur
imperfect perdēciperer perdēciperēris,
perdēciperēre
perdēciperētur perdēciperēmur perdēciperēminī perdēciperentur
perfect perdēceptus + present active subjunctive of sum
pluperfect perdēceptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present perdēcipe perdēcipite
future perdēcipitō perdēcipitō perdēcipitōte perdēcipiuntō
passive present perdēcipere perdēcipiminī
future perdēcipitor perdēcipitor perdēcipiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives perdēcipere perdēcēpisse perdēceptūrum esse perdēcipī perdēceptum esse perdēceptum īrī
participles perdēcipiēns perdēceptūrus perdēceptus perdēcipiendus,
perdēcipiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
perdēcipiendī perdēcipiendō perdēcipiendum perdēcipiendō perdēceptum perdēceptū

References[edit]

  • perdecipio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • perdecipio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette