ubiegłowieczny
ubiegłowieczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌubʲjɛɡwɔˈvʲjɛʧ̑nɨ], AS: [ubʹi ̯egu̯ovʹi ̯ečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do ubiegłego wieku
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ubiegłowieczny ubiegłowieczna ubiegłowieczne ubiegłowieczni ubiegłowieczne dopełniacz ubiegłowiecznego ubiegłowiecznej ubiegłowiecznego ubiegłowiecznych celownik ubiegłowiecznemu ubiegłowiecznej ubiegłowiecznemu ubiegłowiecznym biernik ubiegłowiecznego ubiegłowieczny ubiegłowieczną ubiegłowieczne ubiegłowiecznych ubiegłowieczne narzędnik ubiegłowiecznym ubiegłowieczną ubiegłowiecznym ubiegłowiecznymi miejscownik ubiegłowiecznym ubiegłowiecznej ubiegłowiecznym ubiegłowiecznych wołacz ubiegłowieczny ubiegłowieczna ubiegłowieczne ubiegłowieczni ubiegłowieczne
- przykłady:
- (1.1) W ubiegłowiecznej anegdocie proboszcz pomstuje z ambony na tych, którzy nie chodzą do kościoła[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krzysztof Zanussi, Polityka, 09/03/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.