połakomić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ łakomić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔ.waˈkɔ.mit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔmit͡ɕ
  • Syllabification: po‧ła‧ko‧mić

Verb

[edit]

połakomić pf

  1. (reflexive with się) to covet, to help oneself [with na (+ accusative) ‘to something’]
    Synonyms: połasić się, połaszczyć się, złasić się

Conjugation

[edit]
Conjugation of połakomić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połakomić
future tense 1st połakomię połakomimy
2nd połakomisz połakomicie
3rd połakomi połakomią
impersonal połakomi się
past tense 1st połakomiłem,
-(e)m połakomił
połakomiłam,
-(e)m połakomiła
połakomiłom,
-(e)m połakomiło
połakomiliśmy,
-(e)śmy połakomili
połakomiłyśmy,
-(e)śmy połakomiły
2nd połakomiłeś,
-(e)ś połakomił
połakomiłaś,
-(e)ś połakomiła
połakomiłoś,
-(e)ś połakomiło
połakomiliście,
-(e)ście połakomili
połakomiłyście,
-(e)ście połakomiły
3rd połakomił połakomiła połakomiło połakomili połakomiły
impersonal połakomiono
conditional 1st połakomiłbym,
bym połakomił
połakomiłabym,
bym połakomiła
połakomiłobym,
bym połakomiło
połakomilibyśmy,
byśmy połakomili
połakomiłybyśmy,
byśmy połakomiły
2nd połakomiłbyś,
byś połakomił
połakomiłabyś,
byś połakomiła
połakomiłobyś,
byś połakomiło
połakomilibyście,
byście połakomili
połakomiłybyście,
byście połakomiły
3rd połakomiłby,
by połakomił
połakomiłaby,
by połakomiła
połakomiłoby,
by połakomiło
połakomiliby,
by połakomili
połakomiłyby,
by połakomiły
impersonal połakomiono by
imperative 1st niech połakomię połakommy
2nd połakom połakomcie
3rd niech połakomi niech połakomią
anterior adverbial participle połakomiwszy
verbal noun połakomienie
[edit]
adjective
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • połakomić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • połakomić in Polish dictionaries at PWN