pobielić

Polish

Etymology

From po- +‎ bielić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈbjɛ.lit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛlit͡ɕ
• Syllabification: po‧bie‧lić

Verb

pobielić pf (imperfective pobielać)

1. (transitive) to whiten, to make white, to make seem white
2. (transitive) to whitewash, to paint white, especially with lime
3. (transitive) to tin (to coat something metal with tin to prevent corrosion)

Conjugation

Conjugation of pobielić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pobielić
future tense	1st	pobielę			pobielimy
	2nd	pobielisz			pobielicie
	3rd	pobieli			pobielą
	impersonal	pobieli się
past tense	1st	pobieliłem, -(e)m pobielił	pobieliłam, -(e)m pobieliła	pobieliłom, -(e)m pobieliło	pobieliliśmy, -(e)śmy pobielili	pobieliłyśmy, -(e)śmy pobieliły
	2nd	pobieliłeś, -(e)ś pobielił	pobieliłaś, -(e)ś pobieliła	pobieliłoś, -(e)ś pobieliło	pobieliliście, -(e)ście pobielili	pobieliłyście, -(e)ście pobieliły
	3rd	pobielił	pobieliła	pobieliło	pobielili	pobieliły
	impersonal	pobielono
conditional	1st	pobieliłbym, bym pobielił	pobieliłabym, bym pobieliła	pobieliłobym, bym pobieliło	pobielilibyśmy, byśmy pobielili	pobieliłybyśmy, byśmy pobieliły
	2nd	pobieliłbyś, byś pobielił	pobieliłabyś, byś pobieliła	pobieliłobyś, byś pobieliło	pobielilibyście, byście pobielili	pobieliłybyście, byście pobieliły
	3rd	pobieliłby, by pobielił	pobieliłaby, by pobieliła	pobieliłoby, by pobieliło	pobieliliby, by pobielili	pobieliłyby, by pobieliły
	impersonal	pobielono by
imperative	1st	niech pobielę			pobielmy
	2nd	pobiel			pobielcie
	3rd	niech pobieli			niech pobielą
passive adjectival participle		pobielony	pobielona	pobielone	pobieleni	pobielone
anterior adverbial participle		pobieliwszy
verbal noun		pobielenie

Further reading

• pobielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pobielić in Polish dictionaries at PWN