poczekać

Polish[edit]

From po- +‎ czekać.

poczekać pf (imperfective czekać)

(intransitive) to wait [+ na (accusative)] (to delay movement or action until the arrival or occurrence of)

Conjugation of poczekać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poczekać
future tense	1^st	poczekam			poczekamy
	2^nd	poczekasz			poczekacie
	3^rd	poczeka			poczekają
	impersonal	poczeka się
past tense	1^st	poczekałem, -(e)m poczekał	poczekałam, -(e)m poczekała	poczekałom, -(e)m poczekało	poczekaliśmy, -(e)śmy poczekali	poczekałyśmy, -(e)śmy poczekały
	2^nd	poczekałeś, -(e)ś poczekał	poczekałaś, -(e)ś poczekała	poczekałoś, -(e)ś poczekało	poczekaliście, -(e)ście poczekali	poczekałyście, -(e)ście poczekały
	3^rd	poczekał	poczekała	poczekało	poczekali	poczekały
	impersonal	poczekano
conditional	1^st	poczekałbym, bym poczekał	poczekałabym, bym poczekała	poczekałobym, bym poczekało	poczekalibyśmy, byśmy poczekali	poczekałybyśmy, byśmy poczekały
	2^nd	poczekałbyś, byś poczekał	poczekałabyś, byś poczekała	poczekałobyś, byś poczekało	poczekalibyście, byście poczekali	poczekałybyście, byście poczekały
	3^rd	poczekałby, by poczekał	poczekałaby, by poczekała	poczekałoby, by poczekało	poczekaliby, by poczekali	poczekałyby, by poczekały
	impersonal	poczekano by
imperative	1^st	niech poczekam			poczekajmy
	2^nd	poczekaj			poczekajcie
	3^rd	niech poczeka			niech poczekają
anterior adverbial participle		poczekawszy
verbal noun		poczekanie

nouns

verb